اثر بخشی آموزش راهبردهای رفتار اجتماعی بر کاهش تمایل به فضای مجازی در نوجانان 16-14 سال
الموضوعات : پژوهش اجتماعیناصر یزدانی 1 , بهروز دولتشاهی 2 , نسترن ادیب راد 3
1 - کارشناسی ارشد دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
2 - عضو هیت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گروه روانشناسی بالینی تهران ایران
3 - عضو هیت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گروه روانشناسی بالینی تهران ایزان
الکلمات المفتاحية: تکانشگری, همدلی, رفتارهای مخاطره جویانه,
ملخص المقالة :
این تحقیق با هدف بررسی اثر بخشی آموزش راهبردهای رفتار اجتماعی بر کاهش تمایل به فضای مجازی نوجوانان 14 تا 16 سال انجام شده است. روش انجام آن شبه آزمایشی وطرح آن از نوع طرح گروههای کنترل نامعادل است. جامعهی آماری کلیهی دانشآموزان هنرستانهای فنی روزانهی شهر دیواندره با مجموع 280 نفر بوده که برای انتخاب نمونه تمام افراد جامعه به پرسشنامهی استفاده از فضای مجازی آیزنک پاسخ گفتند. در ادامه 34 نفر از دانشآموزان، که نمرهی بالایی در آزمون استفاده از فضای مجازی کسب کرده بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس افراد به صورت تصادفی در دو گروه جایگزین و این دو گروه به صورت تصادفی تقسیم و گروهها نیز به صورت تصادفی به گروههای آزمایش و کنترل نامگذاری شدند، پس از آن برای دانش آموزان گروه آزمایش به مدت دو ماه ،هشت جلسهی آموزش راهبردهای رفتار اجتماعی برگزار شد، اما گروه کنترل برنامه ی عادی خود را دنبال کردند. در پایان جلسات به صورت همزمان از هر دو گروه پسآزمون استفاده از فضای مجازی آیزنک و شیوههای رفتار اجتماعی لازاروس و فولکمن به عمل آمد. دادههای جمعآوری شده برای آزمون فرضیههای پژوهشی این تحقیق، با استفاده از آزمون های آماری tاستودنت، t وابسته وکوواریانس مورد تحلیل آماری قرار گرفتند. یافته ها نشان دهنده این بود که: آموزش راهبردهای رفتار اجتماعی بر کاهش تمایل به مخاطره جویی دانشآموزان تاثیر داشته است. یعنی بین تمایل به مخاطره جویی گروه آزمایش وکنترل بعد از حذف اثر پیشآزمون تفاوت معنیدار مشاهده شد. در ارتباط با فرضیهی دوم، بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل پس از حذف تاثیر پیشآزمون در خرده مقیاس استفاده از فضای مجازی تفاوت معنیدار مشاهده شد. یعنی آموزش راهبردهای رفتار اجتماعی بر کاهش استفاده از فضای مجازی نوجوانان موثر بوده است. نتایج تحلیل کوواریانس در ارتباط با فرضیهی سوم حاکی از آن بود که آموزش راهبردهای رفتار اجتماعی همدلی را در نوجوانان افزایش نداده است بنابراین این فرضیه رد شد. همچنین نتایج نشان داد که آموزش راهبردهای رفتار اجتماعی ، شیوههای رفتار اجتماعی در دانشآموزان را افزایش می دهد.
_||_