بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر تعامل والد – کودک بر کیفیت خواب و دلبستگی با والدین و همسالان در کودکان 12-9 ساله وابسته به اینترنت
الموضوعات :
مسعود محمدی
1
(استادیار گروه روانشناسی بالینی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران)
قاسم نظیری
2
(استادیار گروه روانشناسی بالینی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران)
فرشته دانش
3
(دانشجوی دکترا،گروه روانشناسی بالینی،واحد شیراز ،دانشگاه آزاد اسلامی،شیراز،ایران.)
نجمه فتح
4
(استادیار گروه روانشناسی بالینی، واحد شیراز، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران)
الکلمات المفتاحية: کیفیت خواب, دلبستگی, والدین, همسالان, وابسته-اینترنت,
ملخص المقالة :
هدف این پژوهش تبیین اثربخشی درمان مبتنی بر اصلاح الگوی تعامل والد-کودک بر، کیفیت خواب و ارتباط با والدین و همسالان در کودکان 12-9 ساله دارای اعتیاد اینترنتی بود. این مطالعه نوعی پژوهش نیمه تجربی بود و از پیش‌آزمون / پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده‌شد. جامعه آماری این مطالعه را کلیه 3617 دانش‌آموز 12-9 ساله مشغول به تحصیل در مدارس منتخب شهر کرمان در سال تحصیلی 1400- 1399 تشکیل دادند. از این تعداد 99 دانش‌آموز نمره اعتیاد به اینترنت را کسب و 72 دانش‌آموز به روش تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه مورد و شاهد قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه‌های کیفیت خواب پترزبورگ (PSQI) و پرسشنامه دلبستگی انجام شد. سپس پژوهشگر، مداخله تحقیق را برای گروه آزمایش انجام داد. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS و روش‌های آمار توصیفی و استنباطی و آزمون نان پارامتریک علامت استفاده گردید. نتایج نشان داد که در گروه آزمایش اعتیاد به اینترنت کاهش‌یافته و به وضعیت در معرض اعتیاد به اینترنت تغییر کرده است. و نتایج حاکی از بهبود کیفیت کلی خواب در گروه آزمایش بعد از مداخله بود. میانگین نمره کلی کیفیت ارتباط والد-کودک حاکی از آن است که دلبستگی به والد از حد متوسط به بسیار خوب افزایش داشت و میانگین نمره کلی کیفیت ارتباط کودک – همسالان از حد متوسط به بسیار خوب افزایش داشته است. نتایج حاصل از این مطالعه حاکی از اثربخشی درمان مبتنی بر اصلاح تعامل والد-کودک بر متغیرهای مورد نظر در این کودکان بود.
