اثربخشی درمان رفتاری- شناختی گروهی در بهبود نشانگان اختلال نقص توجه/بیش فعالی بزرگسالی و افسردگی، اضطراب وعزت نفس همراه با آن
الموضوعات : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینیاسماعیل خیرجو 1 , علی قره داغی 2 , فریبا جعفری روشن 3 , منصور حرفه دوست 4
1 - گروه مطالعات خانواده، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی ،دانشگاه شهید مدنی آذربایجان،
2 - دپارتمان علوم تربیتی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
3 - دانشگاه علامه طباطبائی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، گروه روان شناسی بالینی
4 - گروه سنجش و اندازه گیری، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی
الکلمات المفتاحية: درمان شناختی رفتاری, اختلال نقص توجه/بیش فعالی بزرگسالان,
ملخص المقالة :
در سالهای اخیر درمانهای متنوع غیر دارویی برای درمان اختلال کمبود توجه- بیش فعالی توسعه داده شده است. اکثر این درمانهای غیر دارویی حوزههایی مشترک نقصان های مرتبط با نقص توجه/بیش فعالی نظیر مشکلات تحصیلی، کاری، روابط بین فردی، و کارکردهای اجرایی را مورد هدف قرار دادهاند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی درمان رفتاری- شناختی گروهی، در بهبود نشانگان اصلی اختلال نقص توجه/بیش فعالی بزرگسالی و افسردگی و اضطراب، عزت نفس همراه با آن در دانشجویان بود. برای این منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیشآزمون، پسآزمون و گروه کنترل، 30 نفر از دانشجویان (12 دختر، 18 پسر) با تشخیص بیش فعالی، به شیوهی نمونهگیری هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) کاربندی شدند. آزمودنیها قبل و بعد از اتمام مداخلات و یک ماه پس از اتمام جلسات، از نظر میزان اختلال بیش فعالی-کمبود توجه، اضطراب، افسردگی، و عزت نفس مورد آزمون قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقهای (هر هفته 2 جلسه) مداخلهی رفتاری- شناختی را دریافت کردند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیرهی مختلط (درون گروهی- بین گروهی) نشان داد که درمان رفتاری- شناختی گروهی در بهبود نشانگان اختلال نقص توجه/بیش فعالی، افزایش عزت نفس و کاهش افسردگی و اضطراب دانشجویان دارای اختلال بیش فعالی- کمبود توجه اثر بخش است.
_||_