اثر بخشی درمانهای شناختی ـ رفتاری و درمان مبتنی بر مدل تدوینی، بر کاهش شدت درد بیماران مبتلا به درد های مزمن عضلانی اسکلتی
الموضوعات : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینیعلیرضا شیرازی تهرانی 1 , فضل اله میردریکوند 2 , محمد علی سپهوندی 3
1 -
2 -
3 -
الکلمات المفتاحية: درمان شناختی ـ رفتاری, درمان مبتنی بر مدل, درد مزمن عضلانی ـ اسکلتی, شدت درد,
ملخص المقالة :
درد پدیده ای است که توسط هر فرد در طول زندگی تجربه می شود .عوامل روان شناختی نقشی کلیدی در تداوم و استمرار دردهای مزمن عضلانی ـ اسکلتی دارند. هدف این پژوهش بررسی مقایسه ای اثر بخش درمان شناختی ـ رفتاری با درمان مبتنی بر مدل تدوینی در کاهش شدت درد بیماران مبتلا به درد های عضلانی ـ اسکلتی بود. برای این منظور طی یک پژوهش نیمه تجربی با گروه کنترل و پیگیری، 45 بیمار با تشخیص درد های مزمن عضلانی اسکلتی، از مراکز درمانی شهر اصفهان به صورت در دسترس انتخاب شد و به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل کاربندی شدند. آزمودنی ها در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری، از نظر شدت درد مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه های آزمایشی در10 جلسه ی روان درمانی را دریافت کردند گروه کنترل در این مدت هیچ مداخله درمانی را دریافت نکرد. نتایج تحلیل واریانس ترکیبی نشان دادکه تفاوت معنا داری بین گروههای آزمایشی (شناختی ـ رفتاری و مبتنی بر مدل) با گروه کنترل (لیست انتظار) وجود دارد اما، تفاوت معنا داری بین دو گروه درمانی شناختی ـ رفتاری و مبتنی بر مدل در کاهش شدت درد مشاهده نشد. بر اساس نتایج این پژوهش، درمان شناختی ـ رفتاری و درمان مبتنی بر مدل، درمانهای کارآمدی برای کاهش شدت درد های مزمن بیماران مبتلا به درد های عضلانی ـ اسکلتی محسوب می شوند.
_||_
