اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر عدم تحمل بلاتکلیفی و حساسیت اضطرابی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر
الموضوعات : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینیمنصور علی مهدی 1 , پروین احتشام زاده 2 , فرح نادری 3 , زهرا افتخار صعادی 4 , رضا پاشا 5
1 - دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان، اهواز، ایران
2 - دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران
3 - دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات خوزستان، اهواز، ایران
4 - دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران
5 - دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ایران
الکلمات المفتاحية: درمان شناختی- رفتاری, حساسیت اضطرابی, اضطراب فراگیر, عدم تحمل بلاتکلیفی,
ملخص المقالة :
اختلال اضطراب فراگیر، یکی از اختلالات اضطرابی در دوره ی کودکی و نوجوانی است و مشکلات زیادی در حوزه ی سلامت به همراه داشته است. هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر عدم تحمل بلاتکلیفی و حساسیت اضطرابی بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون – پس آزمون و گروه کنترل از بین دبیرستانهای شهرستان رباط کریم، 30 دانش آموز با تشخیص اختلال اضطراب فراگیر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 دانش آموز) و کنترل(15 دانش آموز) کاربندی شدند. گروه آزمایش در 9 جلسه تحت مداخلات شناختی- رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. گروهها قبل و بعد از درمان از نظر اضطراب فراگیر، حساسیت اضطرابی و عدم تحمل بلاتکلیفی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخلات شناختی- رفتاری بطور معناداری در کاهش علایم اختلال اضطراب فراگیر، حساسیت اضطرابی و عدم تحمل بلاتکلیفی موثر است و به نظر می رسد که درمان شناختی- رفتاری با کاهش سطح عدم تحمل بلاتکلیفی و حساسیت اضطرابی در اختلال اضطراب فراگیر روش مناسبی در درمان اختلال اضطراب فراگیر محسوب می شود.