طراحی الگوی توسعه مسئولیت پذیری مدیران آموزش و پرورش
الموضوعات :
1 - گروه مدیریت آموزشی،دانشکده علوم تربیتی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
الکلمات المفتاحية: مسئولیت پذیری, توسعه, آموزش و پرورش, شایستگی مدیران,
ملخص المقالة :
چکیده آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد کلیدی، بر تحول رفتاری و شخصیتی معلمان تأکید دارد که مسئولیت‌پذیری آن‌ها را به عنوان معیاری برای سنجش موفقیت برنامه‌های آموزشی می‌داند. هدف پژوهش حاضر بررسی الگوی توسعه مسئولیت پذیری مدیران سطوح مختلف آموزش و پرورش کشور می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر شیوه ی اجرا، کمی با تحلیل مضمون آماری می باشد. جمعیت آماری این تحقیق، شامل کلیه مدیران آموزش و پرورش کل کشور به تعداد 620 نفر است و با روش نمونه گیری کوکران انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های محقق ساخته و استاندار بود. این تحقیق با استفاده از نرم‌افزارهای Smart-PLS 3.0 و SPSS20، روایی و پایایی سازه‌ها را با آماره‌های تی بالا و ضریب آلفای کرونباخ معتبر تأیید کرده است. یافته ها نشان داد الگوی توسعه آموزشی کشور بر اهمیت توفیق‌گرایی و هدفمندی تأکید دارد و نشان می‌دهد که فرهنگ سازمانی، تعهد، عدالت، شایستگی مدیران و سرمایه اجتماعی، عوامل کلیدی در بهبود مدیریت و رهبری استراتژیک هستند. واژگان کلیدی مسئولیت پذیری- توسعه- آموزش و پرورش- شایستگی مدیران
Armideh, S. (2019). Investigating the relationship between knowledge management and social responsibility with the effectiveness of teachers in boys' primary schools in Chabahar city Islamic Azad University]. Bandar Jask branch.
Campbell, B. (2012). Corporate Social Responsibility and development in Africa: Redefining the roles and responsibilities of public and private actors in the mining sector. Resources Policy, 37(2), 138-143.
Danaei Fard Hasan, E. S. (2007). Discourses in the philosophy of theories of government organization. Safar
Garcia-Swider, M. (2014). ISO 26000 corporate social responsibility dimensions and employee engagement: a quantitative investigation. Capella University.
Ghazizadeh, M. S., Ahmed; Daneshchai, Hamed; Raisi, Hossein. (2012). Identifying the relationship between corporate responsibility and customer loyalty (case study: Bank Mellat). Scientific-Research Quarterly of Modern Marketing Research, 94-75.
Hariri Mohammad Hossein, S. H. A. S. (2007). Examining the challenges and solutions to improve productivity in hospitals and medical centers National Productivity Conference, Hijazi, R., Nasiri, & Sepideh Sadat. (2014). Concepts of corporate citizen and social responsibility. Accounting and Social Interests, 4(4), 183-163.
Hosseini, M. (2009). The position of social responsibility of companies. Saipa Andisheh Gostar Monthly, Article 108.
Hung Chen, C. (2011). The major components of corporate social responsibility. Journal of global responsibility, 2(1), 85-99.
Iraqi Khalili, M., and Mehraniz Lu. (2004). Bright shadows of corporate social responsibility. Tadbir(144). SID. https://sid.ir/paper/506178/fa
Jamali, D., & Mirshak, R. (2007). Corporate social responsibility (CSR): Theory and practice in a developing country context. Journal of business ethics, 72, 243-262.
Kang, K. H., Lee, S., & Huh, C. (2010). Impacts of positive and negative corporate social responsibility activities on company performance in the hospitality industry. International journal of hospitality management, 29(1), 72-82.
Khairandish, M. a. A., Nasser. (2018). Identification and ranking of human resource challenges in order to improve the productivity of working hours in government organizations. Productivity Management, 116-197.
Linthicum, C., Reitenga, A. L., & Sanchez, J. M. (2010). Social responsibility and corporate reputation: The case of the Arthur Andersen Enron audit failure. Journal of Accounting and Public Policy, 29(2), 160-176.
Lund-Thomsen, P., & Coe, N. M. (2015). Corporate social responsibility and labour agency: the case of Nike in Pakistan. Journal of Economic Geography, 15(2), 275-296.
Mandhachitara, R., & Poolthong, Y. (2011). A model of customer loyalty and corporate social responsibility. Journal of services marketing, 25(2), 122-133.
Omidhar, A. (2018). Government policy in promoting corporate social responsibility in Iran University of Tehran]. Faculty of Law and Political Science.
Qahiri, R. (2009). Responsibility and the need to pay attention to it. Vice President of Cultural and Social Research, Management. Education and Human Resources Research Group, Strategic Research Institute. Ramjardi, H. (2016). Investigating the relationship between emotional intelligence and responsibility and job productivity of education managers in one district of Shiraz.
Salavati, A. R. N., Mojtabi; Rahmani Firozabad, Saman (2013). Professional ethics and social responsibility in the hotel industry. Quarterly Journal of Tourism Management Studies, 107-143.
Sanyaei, A. S., Ali; Alizadeh, Samira. (2008). Investigating the impact of the organization's responsibility on environmental protection. The first international conference on the status of industrial safety, Isfahan. Sheikhian-Azizi, J. B., Hossam (2010). Basic strategies of social responsibility. research paper, 62(1), 122-195. https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/905508
Srichatsuwan, S. (2019). Corporate social responsibility and performance; a study of small businesses in the untted states. [Business Administration, Alliant International University].
Tavakoli, G., Mohammad Zaheri, M., & Hamidifar, Z. (2021). Modeling the challenges and behavioral barriers of employees in establishing the desired organizational culture in Iranian government organization. Basij Strategic Studies, 24(90), 79-102.
Van der Heijden, A., Driessen, P. P., & Cramer, J. M. (2010). Making sense of Corporate Social Responsibility: Exploring organizational processes and strategies. Journal of cleaner production, 18(18), 1787-1796.
