اثر کود نیتروژن و تلقیح با باکتری محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا کشت دوم در منطقه مغان
الموضوعات : بوم شناسی گیاهان زراعی
عارف زنده
1
(دانشجوی دکترای تخصصی زراعت دانشگاه آزاد اسلامی
واحد میانه)
محمدحسین انصاری
2
(گروه زراعت و اصلاح نباتات
واحد رشت
دانشگاه آزاد اسلامی
رشت، ایران)
محمدباقر خورشیدی بنام
3
(پژوهشگر مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی
سازمان تحقیقات، ترویج و آموزش کشاورزی)
الکلمات المفتاحية: کشاورزی پایدار, Pseudomonas putida, اوره, سودوموناس, کودهای بیولوژیک,
ملخص المقالة :
چکیده استفاده از باکتری‌های محرک رشد علاوه بر افزایش رشد و عملکرد گیاه، کاهش مصرف کودهای شیمیایی و افزایش کارایی کود مصرفی را نیز به همراه دارند. به منظور تعیین اثر کاربرد باکتری محرک رشد گیاه Pseudomonasputida به‌همراه مقادیر مختلف کود نیتروژن آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار بر گیاه سویا در شهرستان بیله‌سوار اجرا شد که در آن فاکتورهای آزمایش شامل دو سطح تلقیح و عدم تلقیح با باکتری، سه سطح کود نیتروژن شامل 0، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار از منبع اوره بود. برهم‌کنش باکتری و کود نیتروژن بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، تعداد شاخه فرعی و عملکرد دانه معنی‌دار بود. به‌طوری که با تلقیح باکتریایی و افزایش مصرف کود شیمیایی نیتروژن تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، تعداد شاخه فرعی و عملکرد دانه افزایش یافت. در حالی که ارتفاع گیاه در تیمارهای تلقیحی با افزایش مصرف کود نیتروژن از ۵۰ به ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار به طور معنی‌دار کاهش یافت. همچنین، افزایش مصرف کود نیتروژن وزن هزار دانه را در تیمارهای تلقیحی کاهش و در تیمارهای غیرتلقیحی افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه با میانگین ۳۰۰۶ کیلوگرم در هکتار از سطح ۱۰۰ کیلوگرم کود نیتروژن تحت تلقیح با باکتری به‌دست آمد. برای حصول حداکثر عملکرد دانه در زراعت سویا، کاربرد ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار نیتروژن به همراه تلقیح با باکتری مذکور توصیه می‌شود.
_||_
