بررسی تأثیر علفکش های مصرفی در ذرت بر عملکرد و پارامترهای رشد گندم در منطقه کرج

الموضوعات : اکوفیزیولوژی و فیتوشیمی گیاهان دارویی و معطر

احسان اله جلیلی ¹ (دانشجو)
فرناز گنج آبادی ² (دانشجو)

تاريخ الإرسال : 24 الجمعة , جمادى الأولى, 1437 تاريخ التأكيد : 14 الأربعاء , جمادى الثانية, 1437 تاريخ الإصدار : 18 الأربعاء , ذو الحجة, 1434

الکلمات المفتاحية: تناوب, سولفونیل اوره, مزوتریون, اس-متولاکلر, تربوتیلازین,

ملخص المقالة :

به منظور ارزیابی اثر چهار فرمولاسیون تجارتی از علف کش های سولفونیل اوره شامل تیتوس (ریم سولفورون) ، کروز (نیکوسولفورون)، اکوییپ (فورام سولفورون) و اولتیما (نیکوسولفورون+ ریم سولفورون) و چهار مقدار مصرف علف کش جدید لوماکس ( مزوتریون+ اس متالاکلر +تربوتیلازین ) به دو شکل پیش رویشی و پس رویشی و توفوردی+ ام سی پی آ (یو46 دیفلوئید) و تیمار بدون مصرف علف کش پس از کاربرد در مزرعه ذرت دانه ای بر عملکرد و پارامترهای رشد گندم، آزمایشی صورت گرفت. آزمایش در استان تهران (کرج) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی پس از برداشت ذرت انجام شد. کشت گندم (رقم پیشتاز) در محل قبلی مزرعه ذرت که با علفکش های مذکور تیمار شده بودند انجام شد. در این آزمایش عملکرد دانه و بیولوژیک، شاخص برداشت و همچنین پارامترهای رشد محصولی که در تناوب با ذرت دانه ای قرار گرفته بود مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، هنگامی که گیاه زراعی گندم در تناوب با ذرت دانه ای قرار گرفت، بقایای علف کش تیتوس و علف کش لوماکس به صورت پس رویشی (5/4 لیتر در هکتار) عملکرد دانه گندم را به ترتیب 7/19 و 1/9 درصد و عملکرد بیولوژیک آن نیز به ترتیب 3/9 و 1/7 درصد کاهش دادند، و بیشترین اثرات منفی را بر گیاه گندم داشتند. همچنین تیمار لوماکس پس رویشی به میزان 4 لیتر در هکتار، با داشتن بیشترین شاخص سطح برگ، بیشترین تولید ماده خشک را داشته است و تیمار علف کش تیتوس با تولید کمترین شاخص سطح برگ، کمترین ماده خشک را به خود اختصاص دادند.