تأثیر شرایط خشک شدن بر میزان اسید گلیسریزیک و عصاره محلول در آب گیاه شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra L.)

الموضوعات : اکوفیزیولوژی و فیتوشیمی گیاهان دارویی و معطر

علی رضوانی اقدم ¹ (گروه کشاورزی، واحد بین المللی خرمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خرمشهر، ایران.)
سید محمد حسین آل عمرانی نژاد ² (گروه کشاورزی، واحد بین المللی خرمشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، خرمشهر، ایران)

تاريخ الإرسال : 17 السبت , رمضان, 1444 تاريخ التأكيد : 03 الأربعاء , ذو الحجة, 1444 تاريخ الإصدار : 03 الأربعاء , ذو الحجة, 1444

الکلمات المفتاحية: عصاره, شیرین‌بیان, اسید گلیسریزیک, گیاهان‌ دارویی, مواد مؤثره,

ملخص المقالة :

شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra L.)، گیاه بوته ای، چندساله و به دلیل دارا بودن خواص دارویی از گیاهان صادراتی با ارزش ایران محسوب می گردد. دما و اندازه نمونه از فاکتورهای اقتصادی و موثر بر میزان اسید گلیسریزیک و عصاره محلول در آب موجود در ریشه این گیاه پس از خشک کردن می باشد. به منظور ارزیابی اثر دو فاکتور فوق (دما و اندازه نمونه) بر صفات مذکور (اسید گلیسریزیک و عصاره محلول در آب) یک آزمایش فاکتوریل 2Í3 در قالب بلوک های کامل تصادفی طراحی گردید. برای انجام آزمایش ریشه های گیاه شیرین بیان جمع آوری شده، به سه اندازه بزرگ (10 سانتی متر طول و 10 میلی متر قطر)، متوسط (5 سانتی متر طول و 7 میلی متر قطر) و کوچک (2 سانتی متر طول و 5 میلی متر قطر) تقسیم شدند. تمامی نمونه ها در سه شرایط طبیعی (30±1) و دمای آون 50 و 70 درجه سانتی گراد خشک شدند. بر اساس نتایج حاصله دمای 70 و 50 درجه سانتی گراد بر میزان اسید گلیسریزیک نمونه های بزرگ و متوسط خشک شده اثر معنی دار داشت به طوریکه نمونه های بزرگ خشک شده تحت دمای 70 درجه سانتی گراد از بیشترین میزان اسید گلیسریزیک و نمونه های متوسط خشک شده تحت دمای 50 درجه سانتی گراد از میزان اسید گلیسریزیک کمتری نسبت به نمونه قبلی و بیشتر نسبت به سایر تیمارها برخوردار بود. میزان عصاره محلول در آب در نمونه های خشک شده تحت دمای 70 درجه سانتی گراد از مقدار بیشتری برخوردار بودند. بر اساس این نتایج می توان خشک کردن نمونه های بزرگ تحت دمای 70 درجه سانتی گراد را برای خشک کردن ریشه گیاه شیرین بیان توصیه نمود.