مدیریت ریسک پیاده سازی مفهوم "ساختمان با کربن صفر" بعنوان نسل جدید سازگاری با محیط زیست در صنعت ساختمان
الموضوعات :
عباس تاج الدینی
1
(عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی ،)
امین زاهدی خامنه
2
(عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد ملارد، دانشگاه آزاد اسلامی ،)
علی پایدار
3
(عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد ملارد، دانشگاه آزاد اسلامی ،)
حسن ذوقی
4
(عضو هیات علمی گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی ،)
سعید بوالحسنی
5
(گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی ،)
الکلمات المفتاحية: تصمیم گیری چند معیاره, ساختمان با کربن صفر, شناسایی و ارزیابی ریسک, روش واسپاس,
ملخص المقالة :
امروزه ساختمان‌های بدون کربن، به یکی از موضوعات داغ پژوهشی با هدف کاهش مصرف انرژی‌های فسیلی و کاهش انتشار گاز‌های گلخانه‌ای در صنعت ساختمان سازی تبدیل شده است. ساختمانِ کربن صفر می‌تواند نمودی از کربن زدایی باشد، بدین صورت که انرژی تجدید پذیر در داخل کارگاه تولید شده و به اندازه مصرف وارد شبکه می‌گردد. ساختمانِ با کربن صفر یعنی اینکه ساختمان به اندازه کافی انرژی تجدید پذیر تولید می‌کند تا هم نیاز سالیانه‌اش را بر طرف سازد و هم آن مقدار کربنی که در فرآیند ساخت منتشر شده را جبران نماید. به همین منظور، در این مطالعه به بررسی ریسکها و محدودیت‌های پیش روی سیاست-گذاری برای ساختمان‌های با کربن صفر پرداخته می‌شود. ابتدا با استفاده از روشهای تصمیم‌گیری چند معیاره شامل واسپاس، تاپسیس و رتبه‌بندی میانگین ریسک‌های پیاده سازی سیاست‌های ساختمان‌های کربن صفر شناسایی و ارزیابی شده و در ادامه، پیشنهاداتی به منظور توسعه و ارتقای ساختمان‌های با کربن صفر ارائه می‌گردد. یافته‌های این پژوهش می‌تواند به عنوان یک راهنما برای دولت‌ها مورد استفاده قرار گیرد. این یافته‌ها به سیاست‌گذاری و تدوین آیین‌نامه‌های ساختمانی موثرتر و کارآمدتر در حوزه ساختمان‌سازیِ تقریبا با کربنِ صفر کمک می‌کند، که هدف آن کاهش انتشار کربن در صنعت ساختمان است. با توجه به رشد سریع شهرنشینی و بهبود استانداردهای زندگی، انتظار می‌رود که در آینده نزدیک مصرف انرژی و انتشار آلاینده های کربنی افزایش یابد.
