ارزیابی شاخص های کمی و کیفی مسکن در استان همدان (با تأکید بر اقشار کم درآمد)
الموضوعات :
فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
مجید شمس
1
,
منا گمار
2
1 - استاد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
2 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد ملایر، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
تاريخ الإرسال : 08 الجمعة , جمادى الأولى, 1436
تاريخ التأكيد : 15 الإثنين , ربيع الثاني, 1437
تاريخ الإصدار : 11 الخميس , ربيع الثاني, 1437
الکلمات المفتاحية:
استان همدان,
مسکن,
شاخص های کمی و کیفی,
سیاست های مسکن,
اقشار کم درآمد,
ملخص المقالة :
مسکن کالایی با دوام، غیر منقول، چند بعدی، غیرهمگن و بسیار پر هزینه است و در سازمان اجتماعی فضا نیز نقش بسیار مؤثری دارد. اهتمام به تأمین مسکن مناسب، بادوام، مقاوم و ایمن، از بزرگترین دغدغههای انسان معاصر و جوامع کنونی است. از دید دیگر، مسکن در برنامههای درازمدت توسعه، به عنوان پویاترین زمینهی عملکرد اقتصادی محسوب میگردد. تأمین مسکن برای همه دولتها از دیرباز یکی از مهمترین مسائلی بوده که برای رفع این مشکل راهبردها و سیاستهای گوناگونی ارائه شده است. در ایران نیز، طی سالهای اخیر، رونق و رکود بازار مسکن و مجموعههای هم پیوند با آن، با اهمیت تلقی شده و مسکن و وضعیت کمی و کیفی آن، به عنوان عاملی حساس و اثرگذار معرفی شده است. هدف اصلی این مقاله ارزیابی مسکن گروههای درآمدی و ارائه برنامه برای تأمین مسکن اقشار کم درآمد، با استفاده از تکنیکهای آماری در استان همدان است. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی میباشد و از تکنیک آماری دهکهای درآمدی استفاده شده است. مطالعات انجام شده حاکی از آن است که شرایط مسکن در بین گروههای کم درآمد استان دارای وضعیت نامناسبی است. لذا به بررسی و تحلیل شاخص های مسکن بر حسب گروههای درآمدی پرداخته شده است. لازم به ذکر است عملکرد و سیاستهای اتخاذ شده توسط دولت در سالهای گذشته، تأثیر مناسبی بر ساماندهی مسکن گروههای کم درآمد استان همدان نداشته است و حتی در برخی از دورهها تبعات منفی فراوانی برای این گروهها داشته است.
المصادر:
ارجمند نیا، اصغر (1373): مسکن اجتماعی مناسب، مجموعه مقالات سمینار سیاست های توسعه مسکن در ایران، انتشارات سازمان ملی زمین و مسکن، جلد اول، تهران.
اطهاری، کمال (1387): گونه شناسی مسکن اجتماعی، ارائه شده در سیزدهمین همایش سیاست های توسعه مسکن در ایران؛ وزارت مسکن و شهرسازی، تهران.
اطهاری، کمال و مریم جواهری پور (1383): طرح پژوهشی نظام مالی تأمین مسکن کم درآمدها؛ وزارت مسکن و شهرسازی، سازمان ملی زمین و مسکن، تهران.
اطهاری، کمال (1384): «فقر مسکن در ایران: فقر سیاست اجتماعی»، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال 5، شماره 18، تهران، صص
مرکز آمار ایران (1390): سالنامه آماری استان همدان، تهران.
سیف الدینی، فرانک (1373): مسکن حداقل، بررسی سیاستهای توسعه مسکن در ایران، چاپ اول، تهران.
شفاعت، محمدرضا (1385 ): بررسی سیاست های مسکن گروه های کم درآمد در ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد سیاست و مطالعات ایرانیان، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران.
شمس، مجید؛ دارامرودی، لیلا و نرگس قنبری (1392): «تحلیل فرصت های توسعه ای بافت قدیم شهر (نمونه موردی بخش مرکزی شهر کرمانشاه)»، فصلنامه آمایش محیط، شماره 25، ملایر، صص 128- 113 .
حبیبی، محسن و دیگر پژوهشگران (1370): مسکن حداقل، مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن، چاپ دوم، تهران.
حبیبی، محسن و زهرا اهری (1383): بررسی ابعاد کیفی مسکن در ایران، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
حکمت نیا، حسن و میرنجف موسوی (1385): کاربرد مدل در جغرافیا با تأکید بر برنامه‌ریزی شهری و ناحیه‌ای، انتشارات علم نوین، چاپ اول، یزد.
حیدرآبادی، اکبر (1380): مطالعه تأثیر جمعیت بر شاخص مسکن، پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران.
دژکام، ژاله (1373): دولت و مسئله مسکن، مجموعه مقالات سمینار سیاست های توسعه مسکن، انتشارات سازمان ملی زمین و مسکن، جلد اول، تهران.
رهنمایی، محمد تقی (1382): مجموعه مباحث و روش‌های شهرسازی، جغرافیا، انتشارات مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن وزارت مسکن و شهرسازی، چاپ سوم، تهران.
طرح جامع مسکن شهر همدان (1385): وزارت مسکن و شهرسازی، تهران.
عزیزی، محمد مهدی (1378): جزوه پلی‌کپی درس «برنامه‌ریزی مسکن»، مقطع کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران، گروه شهرسازی، تهران.
عزیزی، محمد مهدی (1383): «جایگاه شاخص های مسکن در فرآیند برنامه ریزی مسکن»، نشریه هنرهای زیبا، شماره 17، تهران، صص 42-31.
ملکی، سعید (1382): «بررسی نقش شاخص های اجتماعی مسکن در برنامه ریزی مسکن در شهر ایلام»، مجله مسکن و انقلاب، شماره 104، تهران.
Brunn, S. Williams, J. and Ziegler, D (2003):Cities of the World, World.
Regional Urban Development, Newyork: Rowman and Littlefield.
