طراحی الگوی کاهش آلودگی هوا به‌ منظور افزایش امنیت کلان‌شهرها با رویکرد ‌فناوری نانو (موردمطالعه: شهر تهران)

الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای

امیر عباس مفرد ¹ , فرهاد حمزه ² , امید مرادی ³ , نادر بهاری ⁴

1 - دانشجوی دکتری جغرافیایی سیاسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استادیار گروه جغرافیایی سیاسی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
3 - دانشیار گروه شیمی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
4 - استادیار گروه مدیریت ، واحد گرمی، دانشگاه آزاد اسلامی، گرمی، ایران.

تاريخ الإرسال : 11 السبت , جمادى الأولى, 1442 تاريخ التأكيد : 24 الأحد , ذو القعدة, 1442 تاريخ الإصدار : 20 الخميس , رمضان, 1443

الکلمات المفتاحية: شهر تهران, امنیت, فناوری نانو, واژه‌های کلیدی: آلودگی هوا,

ملخص المقالة :

چکیده
مسائل ﻧﺎﺷﯽ از آﻟﻮدﮔﯽ محیط‌زیستی و مخاطرات امنیتی ناشی از آن به ﻣﻮﺿﻮع ﻣﻬﻤﯽ تبدیل‌شده اﺳﺖ که سلامت انسان را به خظر انداخته است که یکی از راه های فائق آمدن به این معظل بکارگیری فناوری نانو است. هدف این مقاله بررسی طراحی الگوی کاهش آلودگی هوا به ‌منظور افزایش امنیت کلان‌شهرها با رویکرد ‌فناوری نانو در شهر تهران است. این تحقیق توصیفی- پیمایشی و بر اساس هدف پژوهش کاربردی و مبتنی بر تحلیل کیفی و تحلیل مضنون(تم) می باشد. جامعه‌ی آماری این پژوهش در بخش کیفی، 18 تن از خبرگان، اساتید دانشگاه و صاحبنظران فعال در حوزه های مدیریت شهری، جغرافیای سیاسی، فناوری نانو، محیط زیست که مصاحبه از آنها به صورت نیمه ساختار یافته انجام شده و تمام سوالات مرتبط با موضوع و در چارچوب پی بردن به سوال اصلی تحقیق می‌باشند. در بخش کمی، به علت نامحدود بودن آنها و به منظور تعیین تعداد مناسب افراد نمونه که معرف جامعه آماری باشد از فرمول کوکران و جدول مورگان استفاده گردید. بر اساس فرمول کوکران و جدول مورگان، 384 نفر به عنوان نمونه که از فعالان و کارشناسان در حوزه های مدیریت شهری، جغرافیای سیاسی، فناوری نانو، محیط زیست می باشند، انتخاب شدند. متغیرهای مورد بررسی، آلودگی هوا، فناوری نانو، امنیت در این تحقیق می باشند. برای تحلیل داده ها از نرم افزار های SPSS25و SMARRTPLS2 استفاده شده است. با توجه به نتایج تحقیق، مدل کاهش آلودگی هوا بر اساس فناوری نانو در جهت افزایش امنیت را که توسط نمونه های آماری مستخرج شده از پرسشنامه، ارائه گردید. معیارهای بدست آمده از قبیل، آزمون روایی همگرا( AVE)، پایایی ترکیبی(CR)،ضریب تعیین(R2) و RMSEA نشان دادند که مدل نهایی مستخرج شده، از برازش مناسبی برخوردار است.

المصادر:

1. Asadi, M., & Mehrabi, M. (2018). Exploring the underlying and social factors affecting environmental behavior of Bandar Abbas Citizens, No.15.[ In Persian].


2. Arab, N., & Haghighimanesh, S. (2016). Nanotechnology and reduction of air pollutants, Quarterly Journal of Man and the Environment, No. 26. [ in Persian].


3. Annual report on air and sound quality in Tehran (2019) QM99/02/01(U)/1.


4. Buzan, B., (1991). People, State and fear, Fear, Second edition, Boulders, Colorado, Rienner Publisher,


5. Driesen, David M. (2002). Sustainable Development and Air Quality: The Need to Replace Basic Technologies with Cleaner Alternatives, Buffalo Environmental Law Journal, Vol.10, No.25.


6. Faryadi, M. (2015). Urban air pollution and the government's strategic responsibility in the light of environmental security, Journal of Strategy Quarterly, Vol. 25, No. 81, PP. 89-115. [ In Persian].


7. Heidari Sarban, V., & Saeb, Sh. (2019). Explanation Social Justice Relationship and Sense of Social Security in the Rural Areas, Case Study, Ardabil County. Journal of Regional Planning, 9 (36), 67-82. [ In Persian].


8. Jafarinia, Gh. (2020). Investigating the Impact of Social Capital on Citizens' Environmental Behaviors (Case Study: City Bushehr). Journal of Regional Planning, 10 (37), 141-150. [ In Persian].


9. Jalalian, H., & Dadgar, H. (2013). Location of sanitary landfill for rural waste, Case:Dareh si village, Maku city, Rural Economy and Space Development, No. 4, pp: 114-97. [ In Persian].


10. Jamshidi, M. (2015). “reported environmental performance" of the world in 2016 . Iran newspaper, the period of eight Feb 6137 issue, p. 16. [ In Persian].


11. Mohsen Kalantari, M., Ahdinejad Rushti, A., Meshkini, M., N, j. (2020). Structural-functional explanation of the Physical development on transit oriented development in metropolitan cities (Case study: Tehran metropolitan). Journal of Regional Planning, 10 (38), 125-142. [ In Persian].


12. Lashgarizadeh, M., & Eshaghi, M. (2015). Investigating the effect of nanotechnology on the environment, science and environmental technology, Quarterly Journal of Environmental Science and Technology, Vol. 18, No. 1. [ In Persian].


13. Mingay, S. (2007). Green IT: A New Industry Shock Wave. Green IT: A New Industry Shock.Gartner.


14. Rahbari, L., & Sharepour, M. (2014). Gender and the Right to the City: in Search of a Conceptual Model. Iranian Journal of Sociology, Volume 14, No 1, pp: 116-141. [ In Persian].


15. Sloltani Moghadas, R., & Anzaei, E. (2018). Assessing sustainable environmental development in paddy villages Case study: Rural settlements of Neka city, Journal of Regional Planning, 8 (32), 23-36. [ In Persian].


16. Sargent, G. (2013). Nanotechnology and Environmental, Health, and safety: Paperback-January 28.


17. Smith, C., & Brooks, D. (2015), Security science: the theory and practice of security. Walthman, MA: Butterworth-Heimann.


18. Soheili, S., Najafabadi, G., Keshishiyan Siraki, Ghaedi, M.R. (2020). The Survey of Economic Development Effects on Environment Security of Persian Gulf Regional, Journal of Regional Planning, 10 (39), 187-200. [in Persian].


19. Von Klot, S. et al. (2005). Ambient air pollution is associated with increased risk of hospital cardiac readmissions of myocardial infarction survivors in five European cities, Circulation, Vol.112, No. 20: 3073-3079.


20. Yasuda, Y. &Mori, Sh. (2009). Helping in the Fight against Global Warming with nano, KDDI CSR Report.


21. ZareShahabadi, A., Bonyad, L., & Gholami, M. (2020). The Study of the Relationship Between The Right to the city and the feeling of social security among Yazd citizens. Journal of Regional Planning, 10 (39), 109-124. [ In Persian].