بررسی عملکرد دهیاری‌ها در توسعه پایدار روستایی از دیدگاه روستائیان (‏مطالعه موردی: روستاهای شهرستان بویین ‏میاندشت)‏

منصور بهارلو ¹ ( دانشجو )

تاريخ الإرسال : 12 الإثنين , ربيع الأول, 1443 تاريخ التأكيد : 07 الإثنين , جمادى الثانية, 1443

الکلمات المفتاحية: توسعه روستایی, عملکرد, توسعه پایدار, دهیار, شهرستان بویین میاندشت,

ملخص المقالة :

چکیده:
مدیریت روستایی به‌عنوان یکی از ارکان مهم توسعه پایدار در جوامع روستایی ایران بر عهده نهاد دهیاری‌ها قرارگرفته است. پژوهش حاضر‎ ‎باهدف‎ ‎ارزیابی عملکرد ‎دهیاران‎ ‎در‎ ‎فرآیند‎ ‎توسعۀ‎ ‎پایدار‎ ‎روستایی‎ ‎صورت پذیرفته‎ ‎است‎.‎‏ روش پژوهش حاضر‎ ‎توصیفی‎-‎‎ ‎تحلیلی‎ ‎و‎ ‎ازلحاظ هدف‎ ‎کاربردی‎ ‎است. ‎گردآوری‎ ‎اطلاعات با استفاده از روش میدانی و تکمیل حضوری ‏پرسشنامه‌های تحقیق‎ ‎انجام‌شده‎ ‎است.‏‎ ‏حجم نمونه آماری با استفاده از جدول مورگان 356 نفر از ساکنان روستاهای شهرستان بویین میاندشت تخمین زده شد است. ‏به‌منظور‎ ‎ارزیابی‎ ‎عملکرد‎ ‎دهیاران‎ ‎در‎ ‎توسعۀ‎ ‎پایدار‎ ‎روستایی‎ ‎از‎ ‎‏52‏‎ ‎شاخص در پنج بعد اصلی ستادی، اجتماعی، اقتصادی، ‏زیست‌محیطی–بهداشتی و کالبدی منطبق بر‎ ‎وظایف ‏‎محوله‎ ‎به‎ ‎دهیار‎ ‎استفاده‎ ‎شد. ‎پس از واردکردن اطلاعات به نرم‌افزار SPSS ‎از آزمون تی تک نمونه‌ای و روش تحلیل خوشه‌ای سلسله مراتبی استفاده‌شده است و روستاها در سه خوشه پایدار، نیمه پایدار و ناپایدار در شاخص‌های موردمطالعه دسته‌بندی‌شده‌اند. نتایج یافته‌ها بر طبق آزمون تی تک نمونه‌ای نشان می‌دهد که میزان رضایت ‏روستائیان از عملکرد دهیاران در هر 5 شاخص ستادی، اجتماعی، اقتصادی، زیست‌محیطی- بهداشتی و کالبدی مثبت و ‏در حد متوسط می‌باشد. میانگین عملکرد دهیاران در شاخص‌های ستادی 58/3، در شاخص کالبدی 55/3، در شاخص ‏اجتماعی 45/3، در شاخص زیست‌محیطی 39/3 و در شاخص اقتصادی 17/3 ارزیابی‌شده است بدین ترتیب روستاییان از عملکرد اقتصادی دهیاران با میانگین 17/3 کمترین میزان رضایت را داشته‌اند و از عملکرد ستادی دهیاران با میانگین 58/3 بیشترین رضایت را داشته‌اند. بر اساس روش تحلیل خوشه‌ای 81/31 درصد از روستاهای موردمطالعه شهرستان بویین میاندشت در وضعیت ‏ناپایدار،90/40 درصد از روستاها در وضعیت نیمه پایدار و 27/27 درصد از روستاها در وضعیت پایدار قرار دارند. ‏روستاهای پایدار در این پژوهش شامل روستای بلطاق، نوغان، بتلیچه، تخماقلو، هزارجریب و قائم‌آباد می‌باشد همچنین ‏روستاهای دره ساری، تیرکرت، دره سوخته، هندوکش، کرچ، زرنه و حسین‌آباد با میانگین جمعیت‎ ‎‏213‏‎ ‎در وضعیت ‏ناپایدار ازنظر توسعه پایدار روستایی قرارگرفته‌اند.