یررسی رابطه بین رزیلنس پویا و توسعه توریسم پایدار در جزیره کیش : یک تحلیل مسیر
مسعود قجه یگانه
1
(
دانشگاه تهران پردیس بین الملل کیش
)
محمد جواد امیری
2
(
استادیار
)
حسن دارابی
3
(
دانشگاه تهران
)
الکلمات المفتاحية: "تابآوری", "تابآوری پویا", "گردشگری پایدار", "تحلیل مسیر",
ملخص المقالة :
ایمنی، تابآوری و پایداری، لازمه دستیابی به توسعه پایدار مقاصد گردشگری است. تابآوری ظرفیت یک سیستم را برای جذب تحولات و تداوم بهینه روند توصیف میکند. رونق صنعت گردشگری وابسته به تابآوری و پایداری آن است. شواهدی یافت شده است که به دلیل کاهش تابآوری پویا، گردشگری پایدار در جزیره کیش به مخاطره افتاده است. هدف از این پژوهش ارزیابی عوامل مؤثر در تابآوری پویای گردشگری جزیره کیش و تعیین وضعیت گردشگری پایدار در جزیره کیش و بررسی ارتباط و تعیین نقش تابآوری در گردشگری پایدار این جزیره میباشد. این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و در هدف کاربردی میباشد. دادهها بهصورت کتابخانهای و میدانی گردآوری شده است. برای ارزیابی توسعه پایدار گردشگری از پرسشنامه استاندارد توسعه پایدار گردشگری افتخاری (1392) و بهمنظور سنجش تابآوری پویا از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. جامعه آماری در 3 طبقه شامل مسئولان، نهادها و گردشگران بودند (N=92530). حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 383 نفر تعیین شد و جهت نمونهگیری از روش طبقهای استفاده شد. دادهها در نرمافزارهای Spss23 و لیزرل و لیم دیپ تحلیل شدند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد عاملهای هویت جمعی، امنیت اجتماعی، حمایت و روابط، برنامهریزی یکپارچه و مشارکت، مدیریت و رهبری مؤثر به ترتیب 9/18 درصد، 42/14، 99/10 و 86/9 درصد از تابآوری پویای گردشگری جزیره کیش را باعث میشوند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که تابآوری از طریق تأثیرگذاری بر توسعه فرهنگی(P<0.0001)، توسعه محیطزیست (P<0.0001) و توسعه اقتصادی (P<0.0001) و اجتماعی (P<0.0001)، در توسعه پایداری گردشگری نقش دارد. لذا بهمنظور رعایت پایداری در گردشگری جزیره کیش، پیشنهاد میشود که به مؤلفههای تابآوری دقت نظر شود و شرایط موجود زیستمحیطی این جزیره که پیامد عدم توجه به تابآوری پویا است، مورد بازنگری قرار گیرد.
_||_