تحلیل پایداری اراضی شالیکاری شهرستان رشت با استفاده از رویکرد معیشت پایدار
الموضوعات : فصلنامه علمی -پژوهشی تحقیقات اقتصاد کشاورزیمینا صادقزاده 1 , محمدصادق اللهیاری 2 , محمدحسین انصاری 3 , نیما نژاد رضایی 4
1 - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت کشاورزی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
2 - دانشیارگروه مدیریت کشاورزی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
3 - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
4 - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
الکلمات المفتاحية: توسعه, رشت, کشاورزی پایدار, معیشت پایدار,
ملخص المقالة :
تولید پایدار برنج کلیدی برای بهبود معیشت شالیکاران بوده و در جهت داشتن زندگی با رفاه بیشتر به آنها یاری میرساند. هدف این تحقیق تحلیل پایداری شالیزارهای شهرستان رشت با استفاده از رویکرد معیشت پایدار میباشد. چارچوب معیشت پایدار ابزاری در جهت درک بهتر از معیشت است. این رویکرد از مفهوم داراییها بهعنوان یک شرط مرکزی استفاده میکند. جامعهی آماری این تحقیق توصیفی- پیمایشی، شالیکاران شهرستان رشت(84772=N) بود که برای مطالعهی سطوح سرمایههای پایداری موجود در بین آنها از جدول حداقل حجم نمونه کرجی- مورگان تعداد 401 کشاورز به روش خوشهای متناسب انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامهای طراحی شده با 42 گویه و 13 مؤلفه برای پنج سرمایه معیشت پایدار(فیزیکی، انسانی، اجتماعی، مالی و طبیعی) است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با نظر اصلاحی متخصصین و کارشناسان تایید شد. پایایی پرسشنامهی طراحی شده با ضریب کودر ریچاردسون 96/0 تایید شد. یافتهها نشان داد که بهطور کلی هر یک از شش بخش شهرستان رشت(مرکزی، کوچصفهان، لشتنشا، سنگر، خشکبیجار و خمام) در پنج سرمایهی فیزیکی، انسانی، اجتماعی، مالی و طبیعی از وضعیت خوبی برخوردار نیستند. اما میتوان گفت که سرمایه انسانی وضعیت بهتری نسبت به سایر سرمایهها در این شش بخش دارد. بالاترین سطح سرمایههای طبیعی و فیزیکی را سنگر به خود اختصاص داد. همچنین بخش مرکزی در سرمایههای مالی و انسانی و بخش خمام در سرمایهی اجتماعی بهترین وضعیت را داشتند.
طبقه بندیJEL :P3,I3,O1,O2,Q1