بررسی آثار اقتصادی استفاده از دستگاه برداشت پیاز در استان آذربایجان شرقی
الموضوعات : فصلنامه علمی -پژوهشی تحقیقات اقتصاد کشاورزی
علی شهنوازی
1
(گروه تحقیقات روستایی و اقتصاد کشاورزی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران)
الکلمات المفتاحية: توزیع منافع, الگوی مازاد اقتصادی, مصرف کننده, تولیدکننده, نیروی کار,
ملخص المقالة :
بر اساس دادههای موجود سهم استان آذربایجان شرقی از
تولید پیاز بهدلیل افزایش هزینهها در حال کاهش بوده و در نتیجه توسعهی
مکانیزاسیون در مراحلی از تولید که بیشتر بر نیروی کار متکی است، میتواند گزینهای
برای مدیریت هزینهها باشد. لذا این پژوهش با استفاده از الگوی مازاد اقتصادی به
بررسی آثار اقتصادی توسعهی مکانیزاسیون در مرحلهی برداشت زراعت پیاز در استان
آذربایجان شرقی پرداخته است. از آنجایی که برداشت پیاز در استان بهصورت دستی انجام میگیرد، بخشی از اطلاعات از مطالعات
پیشین و مابقی با انتقال دستگاه پیازکَن به منطقه در سال 1392 بهدست آمد. نتایج
پژوهش نشان داد که با کاهش10 درصدی در هزینهی برداشت پیاز، سالانه 4340 میلیون
ریال به مازاد مصرفکنندگان اضافه میشود. همچنین افزایش کشش تقاضا باعث تغییر در
مازاد اقتصادی تولیدکنندگان شده است؛ بهطوریکه این مقدار از مقادیر منفی در کشش
تقاضای 5/0 به مقادیر مثبت در کشش تقاضای 5/1 تغییر مییابد. بررسی توزیع منافع
نشان میدهد که در کشش عرضهی 5/0 برای پیاز و سایر نهادهها، با افزایش کشش از
5/0 به 5/1، مازاد تولیدکننده از صفر به 2137 میلیون ریال افزایش و مازاد نیروی
کار و سایر نهادهها بهترتیب از منفی 3492 به منفی 3088 میلیون ریال و از 3492 به
5215 میلیون ریال افزایش مییابند. در نتیجه با توجه به شرایط اقتصادی موجود،
توسعهی مکانیزاسیون پیاز در منطقهی مورد بررسی دشوار بوده و به نظر میرسد
مکانیزاسیون برای زارعینی که از نیروی کار روزمزد استفاده میکنند، قابل توصیه
است. لذا تمرکز بر این ویژگی میتواند در موفقیت برنامهریزیهای مربوط تاثیرگذار
باشد.
_||_