پیشبینی شایستگی هیجانی- اجتماعی بر اساس دشواری تنظیم هیجان و سرسختی روانشناختی والدین در دانشآموزان دوره دوم دبستان: نقش میانجیگر انعطافپذیری روانشناختی والدین
الموضوعات :سهیلا دهقانی 1 , مریم کدخدایی 2
1 - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، گروه روان شناسی، واحد مبارکه، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
2 - استادیار گروه روانشناسی، واحد مبارکه، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
الکلمات المفتاحية: سرسختی روانشناختی, شایستگی هیجانی- اجتماعی, دشواری تنظیم هیجان, انعطافپذیری روانشناختی,
ملخص المقالة :
زمینه و هدف: هدف این پژوهش پیشبینی شایستگی هیجانی- اجتماعی در دانشآموزان دوره دوم دبستان بر اساس دشواری تنظیم هیجان و سرسختی روانشناختی والدین با نقش میانجیگر انعطافپذیری روانشناختی والدین بود. روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان مقطع دوم ابتدایی مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 1403- 1402 و والدینشان در شهرستان باغ بهادران بود. 328 شرکتکننده به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه شایستگی هیجانی- اجتماعی دانشآموزان ژو و ای، مقیاس دشواری در تنظیم هیجان گرتز و روئمر، مقیاس سرسختی روانشناختی کوباسا و و همکاران و نسخه دوم پرسشنامه پذیرش و عمل بود. دادهها با روش مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شد. یافته ها: یافتههای پژوهش نشان داد که مقدار اثر مستقیم و غیرمستقیم سرسختی روانشناختی بر شایستگی هیجانی- اجتماعی معنادار است. مقدار اثر مستقیم و غیرمستقیم دشواری تنظیم هیجان بر شایستگی هیجانی- اجتماعی نیز معنادار است. مقدار اثر مستقیم سرسختی روانشناختی بر انعطافپذیری روانشناختی و مقدار اثر دشواری تنظیم هیجان بر انعطافپذیری روانشناختی معنادار میباشد. مقدار اثر انعطافپذیری روانشناختی بر شایستگی هیجانی- اجتماعی نیز معنادار است. نتیجه گیری: یافتههای این پژوهش، نقش دشواری تنظیم هیجان، سرسختی روانشناختی و انعطافپذیری روانشناختی والدین را در تبیین شایستگی هیجانی- اجتماعی آشکار میسازد. همچنین، نقش میانجی متغیر انعطاف پذیری روانشناختی والدین در رابطه بین سایر متغیرها تأیید شد.