اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری بر بهبود فرایند خانواده در خانواده های افراد معتاد
الموضوعات :حمید محی الدینی 1 , زهرا صادقی 2 , ساناز چراغی 3 , رحمان زارع 4
1 - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند، باشگاه پژوهشگران جوان، بیرجند، ایران
2 - کارشناس ارشد روانشناسی کودکان استثنایی.
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات، گروه روان شناسی عمومی، سیرجان، ایران.
4 - کارمند دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
الکلمات المفتاحية: گروه درمانی شناختی رفتاری, فرایند خانواده, اعتیاد,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر بهمنظور اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری بر بهبود فرایند خانواده در خانوادههای دارای افراد معتاد شهر بیرجند انجام گرفت. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و از طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه کنترل انجام گرفت. گروه نمونه شامل 30 خانواده بود که از بین خانوادههای دارای افراد معتاد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد شهر بیرجند، بهصورت نمونهگیری در دسترس انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه 15 تایی(آزمایش و کنترل) قرار داده شدند. ابزار این پژوهش پرسشنامهی فرایند خانواده بود. برای تجزیه تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار spss نسخه18 از روش آزمون آماری تحلیل کواریانس و آزمون اماری تی(t) مستقل استفاده شد. یافتهها نشان داد که بین میانگین نمرات افتراقی دو گروه تفاوت معنیداری وجود دارد. همچنین در نتایج تحلیل کواریانس، اثر معنیداری بین آزمودنیهای27/3=F، 45/11=F دو گروه وجود داشت که حاکی از اثربخشی روش گروه درمانی شناختی رفتاری بر بهبود فرایند خانواده در خانواده های افراد معتاد است. می توان به این نتایج کاربردی رسید که در صورت ارتقای کیفیت فرایند خانواده از طریق برنامه آموزش خانواده، میتوان ارتقای سطح کیفیت خانوادهها و مقدمات کنترل و پیشگیری گرایش افراد به سمت مواد مخدر را مهیا کرد.