ارزیابی برخی قارچکشهای رایج در کنترل سفیدک داخلی خیار گلخانهای ناشی از Pseudoperonospora cubensis Rostovzev.
الموضوعات : دو فصلنامه تحقیقات بیماریهای گیاهی
بهنام پوزشی میاب
1
,
سید رضا فانی
2
1 - استادیار، گروه بیماری شناسی گیاهی، واحد مرند، دانشگاه آزاد اسلامی، مرند، ایران
2 - ستادیار، بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران.
الکلمات المفتاحية: سیازوفامید, پتاسیم فسفیت, اکوییشنپرو, شدت بیماری, مرند,
ملخص المقالة :
سفیدک داخلی مهمترین بیماری اندام هوایی خیار در کشتهای گلخانهای است. این بیماری توسط گونه Pseudoperonospora cubensisبه وجود آمده و در صورت عدم کنترل خسارت زیادی وارد میکند. اثر قارچکشهای سیازوفامید (رانمن®% SC 34.5)، پتاسیم فسفیت (فسفیت®WSL 53 % )، فلوپیکولید+ پروپاموکارب (propamocarb hydrochloride 625g/l + fluopicolide 62.5 g/l) (اینفینیتو® (68,75 SC و فاموکسادون + سیموکسانیل (اکوییشنپرو®WG 52.5%) در کنترل بیماری سفیدک داخلی خیار در گلخانهای در اربطان مرند (آذربایجان شرقی) با سابقه آلودگی به بیماری ارزیابی شد. آزمایش با 11 تیمار و چهار تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی در سال 93 انجام گردید. تیمارهای آزمایش، قارچکشهای رانمن به میزان 2/0، 3/0 و 4/0 در هزار، فسفیت به میزان 2، 3 و 4 در هزار، اینفینیتو به میزان 25/1، 5/1 و 2 در هزار، اکوییشنپرو به میزان 3/0 در هزار ، و شاهد بدون سمپاشی بودند. سمپاشی کرتهای آزمایشی بعد از مشاهده اولین علایم بیماری در سه نوبت با فاصله زمانی 10 روز انجام و آماربرداری ازکرتهای آزمایشی، هفت روز بعد از آخرین سمپاشی انجام شد. شدت آلودگی برای هرکرت براساس میزان لکه روی سطح برگ و تشکیل و یا عدم تشکیل اسپورانژیوم محاسبه شد. تجزیه آماری دادهها با نرم افزار SPSS و مقایسه میانگینها با آزمون چند دامنهای دانکن انجام گرفت. نتایج نشان داد که بهترین اثر کنترل بیماری مربوط به تیمارهای رانمن 4/0 در هزار، فسفیت 4 در هزار و اینفینیتو 2 در هزار به ترتیب با شدت بیماری 3/3، 53/7 و 69/8 درصد نسبت به 79 درصد در تیمار شاهد بود (P≤0.01). بدین ترتیب این قارچکشها میتوانند در گلخانه بصورت متناوب مورد استفاده قرار گیرند.
References
_||_