سنجش سطح تاب‌آوری بعد اقتصادی کلان و خرد در اقتصاد شهری شهرستان نقده
محسن عبدود
1
(
گروه شهر سازی، دانشکده شهر سازی، معماری و هنر، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
)
فریدون نقیبی
2
(
استادیار گروه شهرسازی دانشکده معماری، شهرسازی و هنر دانشگاه ارومیه
)
الکلمات المفتاحية: تاب‌آوری, تاب‌آوری اقتصادی, اقتصاد شهری, روش میانگین مجموع فواصل از حد بهینه, شهرستان نقده,
ملخص المقالة :
درک شرایط و وضعیت موجود اقتصادی شهرها و همچنین شناخت پتانسیل های اقتصادی به صورت حالت های تاب آوری به منظور تداوم رونق اقتصادی شهرها در صورت وقوع بحران یا حادثه، یک نیاز ضروری برای شهرها محسوب می شود. بنابراین درک و برنامه ریزی برای پیامدهای پس از شوک ها برای به حداقل رساندن آثار زیان بار آنها بسیار مهم است. در همین راستا این پژوهش جهت سنجش میزان تاب آوری اقتصاد شهری شهرستان نقده در ابعاد اقتصاد خرد و کلان صورت گرفته است. جهت گیری تحقیق به صورت کاربردی و در قالب ارزیابی پتانسیل های موجود اقتصاد شهری می باشد. رویکرد قیاسی و از روش استقرایی همچنین باتوجه به نوع تحلیل ها از هر دو روش کل به جز و جز به کل استفاده می شود. افق پژوهش چند مقطعی و طولی است. در تحلیل از دو روش کیفی و کمی استفاده شده است. بنابراین تحقیق از نوع کاربری و توصیفی می باشد. از روش میانگین مجموع فواصل از حد بهینه به منظور ارزیابی وضعیت تاب آوری بخش اقتصادی محدوده بهره گرفته می شود. به طوری که اختلاف وضعیت موجود معیار های اقتصادی در نظر گرفته با حالت مطلوب هر معیار مقایسه می شود تا وضعیت کلی تاب آوری بررسی شود. تحلیل شاخص های تاب آوری اقتصادی شهرستان نقده نشان داد که میزان تاب آوری بعد خرد (CIR) برابر 880/0 و بعد کلان برابر 56/0 بوده و بعد خرد در وضعیت نسبتا تاب آور، بعد کلان در وضعیت مستعد بحران قرار دارد. در مجموع تاب آوری کلی اقتصادی (AIR) برابر 724/0 و در وضعیت مستعد بحران جای می گیرد.
