تحلیل وضعیت تاب آوری شهری در برابر مخاطرات طبیعی (مورد مطالعه: شهر باقرشهر)

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

طاهر پریزادی ¹ , علیرضا شیخ الاسلامی ² , علیرضا کریمی رزکانی ³

1 - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه خوارزمی ، تهران، ایران
2 - هیات علمی دانشگاه آزاد بروجرد
3 - دانشجوی دکترای شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، لرستان

تاريخ الإرسال : 01 الجمعة , رجب, 1440 تاريخ التأكيد : 28 الأحد , رمضان, 1440 تاريخ الإصدار : 19 السبت , شوال, 1440

الکلمات المفتاحية: &quot, مخاطرات طبیعی&quot, , &quot, تاب آوری شهری&quot, , &quot, پایداری شهری&quot, , &quot, شهر تاب‌آور&quot, , &quot, باقرشهر&quot, ,

ملخص المقالة :

مخاطرات طبیعی، شرایط زندگی سکنه شهرهای جهان را بشدّت تحت تأثیر قرار داده­ است. فزونی بلاها و خسارات مالی و جانی آن‌ها، پژوهش­هایی با موضوع تاب­آوری را در مطالعات شهری الزام­آور ساخته و در پی آن، مفهوم تاب­آوری به­سرعت در ادبیات پایداری شهری جای گشوده است. در پژوهش حاضر تاب­آوری شهر باقرشهر از شهرهای استان تهران و حاشیه پایتخت در برابر بلایای طبیعی مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش از منظر هدف جز تحقیقات شناختی و از جهت روش با رویکرد ارزیابی-تحلیلی که برای گرداوری داده ها با رویکرد اسنادی- پیمایشی با بکارگیری ابزارهای پرسشنامه و بازدید­های میدانی صورت پذیرفته است. حجم نمونه تحقیق به تعداد 30 نفر افراد متخصص و متولی در ساختارمدیریت شهری و افرادی که شناخت کافی به شهر باقرشهر داشته اند با تکنیک گلوله برفی شناسایی و انتخاب شدند. تجزیه‌وتحلیل داده ها با استفاده از شاخص­های مرکزی آمار توصیفی، مدل آنتروپی شانون (برای وزن­دهی شاخص­ها و معیارها) و مدل ویکور (بمنظور رتبه­بندی) با نرم­افزارهای SPSS، GIS و Excel بوده است. یافته­های تحقیق حاکی از آن است که از بین ابعاد چهارگانه تاب آوری (کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و نهادی) بعد کالبدی-محیطی دارای بیشترین اهمیت (0.4) در میزان ناتاب آوری شهر باقرشهر داشته است. وضعیت نامطلوب بافت محلات و دسترسی نامناسب به امکانات و خدمات امدادرسان از جمله ویژگی­های این شهر است که تاب آوری آن را تحت تأثیر قرار داده است. در بررسی زیرشاخص ها در سطح محلات، مشخص شد که سه محله جنوب شهر با توجه به شرایط کالبدی، اجتماعی (0.25)-اقتصادی (0.15) و نهادی (0.2) دارای تاب آوری کمتری نسبت به محلات شمال شهر هستند. نتایج کلی تحقیق بیانگر آنست که شهر باقرشهر در برابر مخاطرات طبیعی از تاب آوری پایینی برخوردار است و نیازمند توجّه جدی به ابعاد مختلف آن به‌خصوص بعد کالبدی- ­محیطی شهر است.

المصادر:

1. پورشریفی، جواد و محمود قلعه­نویی (1393): «تاب­آوری شهری رویکردی جدید در مواجهه با تغییرات و چالش­ها»، اولین کنگره بین­المللی افق­های جدید در معماری و شهرسازی.


2. پریزادی، طاهر و حبیب اله فصیحی (1396)،«باقرشهر، شهر تاب آور؛ برنامه ریزی راهبردی ارتقاء تاب آوری شهری»، ناشر: فصیحی،تهران.


3. جعفریان، نغمه، حسین حاتمی نژاد و محمدرضا مبهوت (1396)، «ارزیابی تاب آوری اجتماعی و اقتصادی در برابر زلزله (مطالعه موردی: بجنورد)»،  فصلنامه امداد و نجات، سال نهم، شماره 1.


4. دلاور، نسرین (1396)،«برنامه­ریزی راهبردی ارتقای تاب­آوری محلات شهر تهران (مطالعه موردی: منطقه 12 تهران)»، تهران: پایان نامه کارشناسی ارشد، رشته جغرافیا و آمایش شهری، استاد راهنما: دکتر موسی کمانرودی کجوری، دانشگاه تهران.


5. رضایی، محمدرضا (1389)، «تبیین تاب­آوری اجتماعات شهری به منظور کاهش اثرات سوانح طبیعی (زلزله) مطالعه­ی موردی: کلانشهر تهران»، رساله دکتری، دانشگاه تربیت مدرس، صص 269-1.


6. رضایی، محمدرضا، حسین سرائی، محمد و امیر بسطامی نیا (1395)، «تبیین و تحلیل مفهوم تاب آوری و شاخص ها و چارچوب های آن در سوانح طبیعی»،  فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران، دوره ششم، شماره اول، صص 48-32.


7. رفیعیان، مجتبی، محمدرضا رضایی، علی عسگری، اکبر پرهیزکار و سیاوش شایان (1389)،«تبیین مفهومی تاب آوری و برنامه ریزی و شاخص سازی آن در مدیریت سوانح اجتماع محور»، برنامه ریزی و آمایش فضا، مدرس علوم انسانی، دوره پانزدهم 15، شماره 4، صص 41-19.


8. فرزاد بهتاش، محمدرضا، علی کی نژاد، محمدتقی پیربابایی و علی عسگری (1392)، «ارزیابی و تحلیل ابعاد و مؤلفه های تاب آوری کلان شهر تبریز»، نشریه هنرهای زیبا، معماری و شهرسازی، دوره هجدهم،  شماره 3، صص 43-33.


9. محمدی، علیرضا و اصغر پاشازاده (1396)، «سنجش تاب آوری شهری در برابر خطر وقوع زلزله مطالعه موردی: شهر اردبیل»،  فصلنامه پژوهش های دانش زمین، سال هشتم، شماره 30، صص 126-112.


10. محمدی، مهدی سرین دیزج و محسن روشتی احدنژاد (1395)، «ارزیابی میزان تاب آوری کالبدی شهری در برابر مخاطره زلزله (مورد مطالعه: شهر زنجان)»،  فصلنامه تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، سال سوم، شماره 1، صص 103-114.

1. Beatley, T. and P Newman, (2013): BIOPHILIC CITIES ARE SUSTAINABLE RESILIENT CITIES. Sustainability, 5 3328-3345. Retrieved from: http://www.mdpi.com/2071-1050/5/8/3328/htm.


2. Brown, K, (2014): GLOBAL ENVIRONMENTAL CHANGE IA SOCIAL TURN FOR RESILIENCE? PROGRESS IN HUMAN GEOGRAPHY, 38, pp: 107-117.


3. Diwakar, P. V jayaraman, and V Ramaliga, (2009): GEOSPATIAL APPLICATION IN TSUNAMI DISASTER MANAGEMENT. International Journal of Ecology and Development, 12, pp: 4-14.


4. Kamani fard,A. Mahmadan, A. and Dremaz, O, (2012): THE SENSE OF PLACE IN THE NEW HOMES OF POST-BAM EARTHQUAKE RECONSTRUCTION. International Journal of Disaster Resilience in the Built Environment. 3, pp: 220-236. Retrieved from: h tt p: / / w w w. e m e r a l d i n s i g h t. c o m / d o i /abs/10.1108/17595901211263611.


5. Windle, G, (2011): WHAT IS RESILIENCE? A REVIEW AND CONCEPT ANALYSIS. Reviews in Clinical Gerontology, 21, pp: 152-169. Retrieved from: http://journals.cambridge.org/action/displayAbstract?fromPage=online&aid=8111915&fileId=S0959259810000420.

13. Chen, N. and P Graham, (2011): CLIMATE CHANGE AS A SURVIVAL STRATEGY: SOFT INFRASTRUCTURE FOR URBAN RESILIENCE AND ADAPTIVE CAPACITY IN AUSTRALIA'S COASTAL ZONES. Local Sustain, 1, pp: 88-379.

16. Madhuri, H. Tewari, R and Bhowmick, P, (2014): Livelihood vulnerability index analysis: an approach to study vulnerability index analysis: an approach to study vulnerability in the context of Bihar: original research. Journal of Disaster Risk Studies, 6, pp: 1-13.