شارک

عنوان URL للمقالة


رقم المقالة : JUPM-2001-3405 (R2) زيارة : 170 الصفحة: 87 - 102

10.30495/jupm.2022.4269

20.1001.1.22285229.1401.13.48.6.3

نوع المخطوط: ابحاث

ارزیابی کیفیت زندگی ساکنین مسکن مهر (مطالعه موردی : شهر رشت)

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

علی اکبر سالاری پور 1 , سعید غیاثوند محمدخانی 2 , سجاد شعبانی کلاچاهی 3

1 - استادیار گروه شهرسازی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
3 - گروه شهرسازی، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران

تاريخ الإرسال : 21 الخميس , جمادى الأولى, 1441 تاريخ التأكيد : 26 الجمعة , ذو القعدة, 1441 تاريخ الإصدار : 20 الخميس , رمضان, 1443

الکلمات المفتاحية: کیفیت زندگی, رشت, مسکن مهر, کیفیت محیط شهری, سیاست‌های مسکن مهر,

ملخص المقالة :

برنامۀ مسکن مهر از مهمترین سیاست­های تأمین مسکن برای اقشار کم­درآمد بوده است. فرایند اجرا و نتایج این طرح با مشکلات و انتقادات متعددی مواجه شد که یکی از مهمترین آنها عدم تأمین امکانات مناسب برای ساکنین و کیفیت زندگی پایین در این مجتمع­های مسکونی است. هدف مقالۀ حاضر ارزیابی کیفیت زندگی ساکنین مسکن مهر و مهمترین عوامل تأثیر گذار بر آن است. پس از مرور ادبیات تحقیق و استخراج عوامل کیفیت زندگی در محیط­های مسکونی، از پرسشنامۀ محقق ساخته برای سنجش متغیرها از دیدگاه ساکنین استفاده شده است. جامعۀ آماری این پژوهش کل ساکنین مسکن مهر شهر رشت برابر 8000 خانوار است. براساس فرمول کوکران تعداد نمونه برابر 380 نفر است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده­های حاصل از پرسشنامه در ابتدا با استفاده از روش­های آمار توصیفی و همچنین آزمون فریدمن مورد تحلیل قرار گرفته است و سپس پاسخ سوالات تشریحی با استفاده از آزمون تحلیل عاملی تأییدی در محیط نرم افزار PLS مورد بررسی واقع شد. نتایج حاکی از این است که در میان شاخص­های کیفیت زندگی در مسکن مهر بیشترین امتیاز (بسیار خوب) به متغیر پاکیزگی هوای شهری (با میانگین 18.39) و بعد از آن به حمل و نقل عمومی (17.03) تعلق دارند. نبود فرصت­های شغلی (9.98) و عدم دسترسی به بانک­ها (10.82) نیز مهمترین مشکلات در این محدوده است. نتایج تحلیل عاملی سوالات تشریحی نشان می­دهد که عوامل وجود معتادین (0.84) و زمین­های رها شده (0.75) بیشترین نقش را در نامنی محدوده دارند. همچنین نظافت و نورپردازی (0.88)، تاسیس پارک (0.84) و مراکز تجاری (0.68)، مهمترین عوامل پیشنهادی برای پویایی و سرزندگی محسوب می‌شوند. این نتایج نشان می­دهد که رویکرد موجود در تأمین مسکن اجتماعی در کشورمان نیازمند بازنگری جدی است و شاخص­های کیفیت محیط شهری باید به عنوان بخش مهمی از معیارهای مسکن قابل استطاعت لحاظ گردند.

المصادر:


  1. 1.       Aeini, M. (2011). “Mehr Housing: modification of the urban land consumption patterns and improving the quality of urban life”, Housing Economics Journal. No. 47&48, 31-43.
    2.
  2. 2.       Ajza Shokouhi, M. and Arfaei, J. (2015). “Survey of residents' satisfactionof Mehr housing in Bajestan city”, Research and Urban Planning Journal. 6(22), 33-42.
    3.
  3. 3.       Askari, M. and Baghdadi, A. (2017). “Evaluating the Relative Efficiency of Mehr housing plan in Selected cities of Tehran Province”, Economic Research and Policies Journal. 24(80), 119-142.
    4.
  4. 4.       Bahmani, A. and Ghaedrahmati, S. (2017). “Evaluating the Mehr Housing Project in terms of Adequate Qualitative Indicators (Case Study: Mehr Housing Project of 22 Bahman, Zanjan)”, Geography and Regional Development Journal. 14(1), 47-65.
    5.
  5. 5.       Barati, N. and Kakavand, E. (2013). “Comparative Evaluation of the Environmental Quality of Residential Place with an Emphasis on Citizens' Image (Case Study: Qazvin City)”,Fine Arts - Architecture and Urban PlanningJournal. 18(3), 25-32.
    6.
  6. 6.       Chegeni, A. (2011). “Effects of implementation of Mehr housing program on economic indicators (at the macro and micro levels)”, Housing Economics Journal. No. 47&48, 21-30.
    7.
  7. 7.       Economic and Housing Planning Office (2011). “Mehr Housing: A new approach in the housing sector”, Housing Economics Journal. No. 47&48, 31-43.
    8.
  8. 8.       Fisher, L. M., Pollakowski, H. and Zabel, J. (2009): Amenity-based housing affordability indexes. Real Estate Economics, 37(4), pp: 705–746.
    9.
  9. 9.       Ganbari, A. (2016). “An Analysis of Tabriz Mehr Housing Localization”, Geograohy and Planning Journal. 20(55), 229-254.
    10.
  10. 10.    Ghalandarian, I. and Rafiyan, M. (2018). “Explanation Of Environmental Quality Model In The Iranian Islamic City Regeneration”, Studies on Iranian-Islamic City Journal. 9(34), 49-58.
    11.
  11. 11.    Ghasemi, A. and Noori, Z. (2016). “Evaluation of quality of life in new towns Using subjective quality assessment (Case study: Hashtgerd new town)”, Research and Urban Planning Journal. 7(25), 159-172.
    12.
  12. 12.    Golubchikov, O. and Badyina, A. (2012): Sustainable Housing for sustainable cities: A policy framework for developing countries. UN HABITAT Nairobi.
    13.
  13. 13.    Henseler, J., Sarstedt, M. and Ringle, C. M. (2011): Multigroup Analysis in Partial Least Squares(PLS) Path Modeling: Alternative Methods and Empirical Results. Advances in international marketing, 22, pp: 195-218.
    14.
  14. 14.    Imani Jajarmi, H. and Masoudian, M. (2019). “Mehr Housing Project and Reproduction of Social Inequality (Living Experiences in Sadra)”, Social Studies and Research in Iran Journal. 8(1), 199-222.
    15.
  15. 15.    Johnson, M. P. (2006): Decision Models for Affordable Housing and Sustainable Community Development. The Future(s) of Housing, Journal of the American Planning Association, No. 5, pp: 1-26.
    16.
  16. 16.    Khademalhoseini, A., Mansourian, H. and Sattari, M. H. (2010). “Assessing the mental quality of life in urban areas (Case study: Nurabad city, Lorestan province)”, Geography and Environmental Studies Journal. 1(3), 45-60.
    17.
  17. 17.    Khalili, A., Nurollahi, H., Rashidi, N. and Rouhani, M. (2015). “Evaluation of Mehr Housing Policies in Iran and Presentation of Solutions for their Improvement”, Urban StudiesJournal. 4(13), 83-92.
    18.
  18. 18.    Khodaei, Z. and Mireh, M. (2011). “Review of Global Experience in Housing Provision of Urban Low Income Groups”, First Iranian Conference on Urban Economics. Ferdowsi University of Mashhad.
    19.
  19. 19.    Maleki, S., Hoseini, S. R., Veysi, E. and Mokhtari, S. (2015). “Measurement of citizens' satisfaction with the quality of residential housing projects, Case Study: Shirin Shahr Ahvaz”, Research and Urban Planning Journal. 6(23), 155-168.
    20.
  20. 20.    Masoudirad, M., Ebrahimzadeh, I. and Rafiyan, m. (2017). “Assessment of Mehr Housing Policy According to Sustainability Indicators (Case study: Khorramabad City)”, Geography and Environmental planning Journal. 28(2), 1-20.
    21.
  21. 21.    Moammeri, E., Mirkatuli, J. and Bazi, Kh. (2019). “Evaluating and Monitoring Housing Supply Policies for Urban Livelihoods Groups in terms of Housing Stability Indicators Case Study: Mehrghane Housing”, Geographical Urban Planning Research Journal. 7(4), 723-741.
    22.
  22. 22.    Mohammadzadeh, A. and Sheikholeslami, A. (2017). “Measuring the quality of life in urban neighborhoods using objective and subjective indicators. Case study: Kourosh neighborhood of Khorramabad”, 3rd International Conference on Civil Engineering, Architecture and Urban Planning. Shiraz, Kharazmi Higher Institute of Science and Technology.
    23.
  23. 23.    Molazadeh, M. A. (1996). An overview of social housing policies in the world. Proceedings of the third seminar on housing development in Iran,National Land and Housing Organization Publications, Tehran.
    24.
  24. 24.    Monjazeb, M. and Mustafa Pour, M. (2013). “An investigation on the effects of Mehr housing on the housing market of Iran”, The Marco and Strategic Policies Journal. 1(3), 1-15.
    25.
  25. 25.    Moradi Naserkhani, B. (2013). “Investigation of the current situation of Mehr housing and evaluation of the possibility of implementing this project in the area of dilapidated tissue (Case study: Kermanshah)”,Haft Hesar Environmental Studies Journal. 2(5), 5-12.
    26.
  26. 26.    NamehnewsNews Analytical Base (2013). “What is the opinion of presidential candidates on Mehr housing?”, Available at: namehnews.com/0009mZ (2020 July 11).
    27.
  27. 27.    NazmFar, H. and Mohammadi, Ch. (2017). “Evaluate the quality of urban life in eleven localities in the Region 2 City of Ardabil”, Environmental Based Territorial Planning Journal. 10(36), 69-92.
    28.
  28. 28.    Nooraie, H. and Kohan, F. (2019). “Evaluation of Maskan-e Mehr Program with Regard to Qualitative and Quantitative Housing Factors (Case study: Shahreza Maskan-e Mehr)”, Research and Urban Planning Journal. 9(35), 123-138.
    29.
  29. 29.    Poggio, T. and Boreiko, D. (2017): Social Housing inItaly: Old Problems, Older Vices, and Some New Virtues. Critical Housing Analysis, 4(1), pp: 112-123.
    30.
  30. 30.    Pour Ahamad, A., Ashouri, H. and Hatami, A. (2019). “Assessment of Residential Satisfaction in Mehr Housing Project (Case Study: Vahdat Complex of Shiraz)”, Research and Urban Planning Journal. 10(39), 63-74.
    31.
  31. 31.    Pourmohammadi, M. R. (2015). Planning for Housing. SAMT Publication, 12th Edition, Tehran.
    32.
  32. 32.    Rafieian, M., Ajilian, Sh. and Ahgasafari, A. (2016). “Principles, dimensions and variables concerning the residential satisfaction in Mehr housing project (the case study of Mehregan town)”, Urban StudiesJournal. 5(19), 27-36.
    33.
  33. 33.    RezaeiKhabushan, R. and Nemati Mehr, M. (2015). “Assessing the quality of the residential environment in the Mehr housing program based on quality of life indicators (Case study: Mehr housing in the new city of Pardis)”,SoffehJournal. 25(69), 53-70.
    34.
  34. 34.    Salaripour, A., Ramezani, H., Zali, N. and Safaye Karpour, M. (2019). “Exploring the quality of neighboring ties in Iranian Islamic neighborhood and its role in the place attachment; Case Study: Sagharisazan neighborhood, Rasht”, Studies on Iranian - Islamic City Journal. 9(34), 35-48.
    35.
  35. 35.    Seif-Al-Dini, F. (2002). Dictionary of Urban and regional Planning. Shiraz University, 2th Edition, Shiraz.
    36.
  36. 36.    Sobhiyah, M. H. and Radaiee, A. (2015). “The Realization of Objectives and Plans of ‘Maskan-e Mehr’ program in Mahdasht Project”, Bagh-e Nazar Journal. 12(33), 91-106.
    37.
  37. 37.    Someloo, A. (2011). “Mehr Housing: Structural rotation in housing policies and its achievements”, Housing Economics Journal. No. 47&48, 5-8.
    38.
  38. 38.    Yazdani, M. H., Salmani, H. and Pashazadeh, A. (2017). “Study the Satisfaction of Mehr Housing Residents Case Study: Ovshib and Mehre Velayat Complexes of Babol City”, Geography and Development Iranian Journal. 15(47), 253-270.
    39.
  39. 39.    Zandi, N., Ghaslani, N. and Najafi, S. (2017). “Mehr Housing; Problems, Challenges and Solutions (Case Study: Mehr housing in Baharan town of Sanandaj)”, 3rd International Conference on Architecture, Civil and Urban Development at the beginning of the third millennium. Tehran, Alborz University.
    40.
_||_

سند

Sanad is a platform for managing Azad University publications

الروابط

المراكز ذات الصلة

دعامة

الصفحات الرسمية

حقوق هذا الموقع الإلكتروني مملوكة لنظام SANAD Press Management. © 1442-1446

الصفحة الرئيسية| دخول| معلومات عنا| اتصل بنا|
[English] [فارسی] [en] [fa]