سنجش و ارزیابی مناطق کلانشهر تهران از نظر شاخص های شکوفایی شهری
الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری
مرتضی محمدخانی
1
,
زینب کرکه ابادی
2
,
عباس ارغان
3
1 - دانشجوی دکترای گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
2 - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، واحد سمنان ،دانشگاه آزاد اسلامی،سمنان ، ایران
3 - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی ، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران
الکلمات المفتاحية: توسعه پایدار شهری, شکوفایی شهری, کلانشهر تهران, شاخص های شکوفایی شهری,
ملخص المقالة :
امروزه شهرها به منظور رقابت در عرصه بین المللی سعی در ارتقا زیرساختهای خود، جهت دستیابی به نوآوری و شکوفایی دارند. از اینرو، بررسی جایگاه شهرها از منظر شاخص های شکوفایی شهری امر مهمی در بحث شهرسازی پایدار می باشد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر سنجش و ارزیابی مناطق کلانشهر تهران از نظر شاخص های شکوفایی شهری است. روش پژوهش، توصیفی- تحلیلی و هدف گذاری آن کاربردی است. برای تجزیهوتحلیل اطلاعات از مدل های کمی آنتروپی شانون، واسپاس (WASPAS)، ضریب پراکندگی (C.V)، آمار خودهمبستگی فضایی موران و از نرمافزار Arc GIS استفادهشده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که الگوی توزیع فضایی شاخص های شکوفایی شهری در سطح مناطق 22 گانه شهر تهران بهصورت خوشه ای است و مناطق 22، 1 و 2 به ترتیب با کسب میزان امتیاز واسپاس 4492/0، 1981/0 و 1938/0 از لحاظ برخورداری از شاخص های شکوفایی شهری در بین مناطق 22 گانه در رتبه های اول تا سوم قرار دارند. در سوی دیگر منطقه 8 با کسب کمترین میزان واسپاس 0439/0 در جایگاه آخر قرارگرفته است. از نظر آماری حدود 5/0 درصد از مناطق در وضعیت برخوردار، 36/0 درصد در وضعیت نیمه برخوردار و 59/0 درصد در وضعیت نامطلوب قرار دارند. از نظر جغرافیایی می توان گفت که برخورداری مناطق از شاخص های شکوفایی شهری از سمت شمال به جنوب و از شرق به غرب تهران سیر نزولی دارند و از میزان آن کاسته شده است.
Maleki, Saeed, Madanloo Jouybari, Masoud (2016): Urban Prosperity, Jihad-e-Akhlu Publications, Tehran.
_||_