مطالعه‌ی تطبیقی شاخص های زیستپذیری مناطق شهری اسلامشهر
الموضوعات :
فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری
سیده منور زینی
1
,
حسین مجتبی زاده
2
1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
تاريخ الإرسال : 24 الأربعاء , رمضان, 1440
تاريخ التأكيد : 20 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1441
تاريخ الإصدار : 07 الأربعاء , جمادى الثانية, 1442
الکلمات المفتاحية:
"پایداری",
"شاخصهای زیستپذیری",
"واسپاس",
"اسلامشهر",
"مناطق شهری",
ملخص المقالة :
امروزه زیستپذیری شهری گفتمانی نیرومند را در توسعه شهری و طراحی شهری بازتاب می‌دهد که در پیشینه‌ی برنامه‌ریزی شهری رواج پیداکرده است. چنین گفتمانی به وجود ارتباط مطلوب بین محیط شهری وزندگی اجتماعی اشاره می‌کند. زیستپذیری در معنای اصلی و کلی خود به مفهوم دستیابی به قابلیت زندگی است و درواقع همان دستیابی به کیفیت برنامه‌ریزی خوب یا مکان پایدار است. در این امتداد هدف این پژوهش سنجش و ارزیابی زیستپذیری شهری در مناطق شش گانه اسلامشهر است. پژوهش حاضر از لحاظ هدفگذاری کاربردی و از لحاظ روش توصیفی – تحلیلی است. دادهها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته گردآوری و برای سنجش روایی آن از روش آلفای کرونباخ استفاده گردید که پایایی آن با میزان 940/ به تایید رسیده است. جامعه آماری پژوهش مناطق 6 گانه اسلامشهر و حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران با سطح خطای 9 درصد 384 نفر برآورده شده است که مطابق تعداد جمعیت هر منطقه سهمیه اختصاص داده شد. برای تجزیه‌وتحلیل دادهها و اطلاعات بهدست آمده از آزمونهای کلموگروف اسمیرنوف، فریدمن، تحلیل مسیر و از روشهای آنتروپی شانون، تکنیک تصمیمگیری چند معیاره واسپاس در محیط نرمافزاری Smart Pls و Arc Gis استفاده شده است. نتایج بهدست آمده نشان داد شاخص اقتصادی (5/2)، بیشترین اهمیت و شاخص زیست محیطی (20/2)، کمترین اهمیت را در زیستپذیری مناطق اسلامشهر دارند. همچنین یافتههای دیگر پژوهش نشانگر آن بود که مناطق 3، 2 و 1 به ترتیب با کسب میزان امتیاز واسپاس 2319/0، 17610/0 و 16530/0 از لحاظ برخورداری از شاخصهای زیستپذیری در بین مناطق 6 گانه در رتبههای اول تا سوم قرار دارند. در سوی دیگر منطقه 6 با کسب کمترین میزان واسپاس 0436/0 در جایگاه آخر قرارگرفته بود.
المصادر:
Sources and references:
1. Ahtari, K., (2003). Assessing the Structural and Institutional Causes of Settlements in Iran, Collection of Settlements and Informal Settlement, Tehran. [In Persian]
2. Ali Akbari, E., Akbari, M., (2017). Interpretive Structural Modeling of Factors Affecting Tehran Metropolitan Biodiversity, Journal of Space Planning and Preparation, 21(1), 31-1. [In Persian]
3. Bandarabad, A., (2011). A Biodiversity City from Fundamentals to Meaning, Azarakhsh Publications, First Edition, Tehran, 2011. [In Persian]
4. Bloom, D.E., Craig, P.H , Malaney, P. N.(2001). The Quality of life in Rural Asia. Oxford University Press, Hong Kong.
5. Bricker, S. H., Banks, V. J., Galik, G., Tapete, D., & Jones, R,. (2017). Accounting For Groundwater In Future City Visions. Land Use Policy, 69, 618–630.
6. Church, M. C. (2011). The conceptual and operational definition of quality of life : a systematic of the literature Texas A&M University.
7. Detailed Plan of Islamshahr City (2014). Paikade Consulting Engineers. [In Persian]
8. Economist intelligence unit (2019), A summary of the livability ranking and overuiew, EIU.
9. Faramarzi, M., Jafari, M. H., Babaei, O., (2018). Investigating the Role of Islamic Political Economy on Urban Biodiversity (Case Study: Zanjan City), Journal of Urban Research and Planning, 9(35), 96-83. [In Persian]
10. Heydari, M. T., (2018). Typological Analysis of the Biodiversity Approach in Urban Decay Textures (Case Study: Decayed Texture of Central Zanjan City), Journal of Urban Social Geography, 5(1), 104-85. [In Persian]
11. Higgins, P., & Campanera, J. M. (2011). (Sustainable) quality of life in English city locations. Cities, 28(4), 290 – 299
12. Jacobs,A. & Appleyard, D., (1982). Toward An Urban Design Manifesto: University Of California,Berkelely.Institute Of Urban & Regional.
13. Kargar, B., Sarvar, R., (2011). City, Margin and Social Security. Emphasizing on the southern margin of Tehran and Islamshahr metropolitan area, Geographical Organization of the Armed Forces Publications, First Edition, Tehran Statistical Center of Iran (2016). Results of Islamshahr Population and Housing Census. [In Persian]
14. Kashef, M., (2016). Urban livability across disciplinary and professional boundaries. Frontiers of Architectural Research, 5, 239-253.
15. Khorasani, M. A., (2012). Explaining the Sustainability of Suburban Villages with Quality of Life Approach Case Study: Varamin City, Supervisor: Mohammad Reza Razvani, Advisor: Seyed Hassan Motiei Langroudi and Mojtaba Rafieian, Tehran University, Tehran. [In Persian]
16. Mashhadizadeh Dehagani, N., (2013). An Analysis of the Features of Urban Planning in Iran, Iran University of Science and Technology Publications, 11th Edition, Tehran. [In Persian]
17. Ouyang, W., Wang, B., Li, T., Niu, X., (2017). Spatial deprivation of urban public services in migrant enclaves under the context of a rapidly urbanizing China: An evaluation based on suburban Shanghai. Journal Cities, 60(8), 436–445.
18. Pandey et al ,R.U(2013), Understanding Qualitative Conceptions Of Livability: An Indian Perspective, Ijret: International Journal of Research in Engineering and Technology, eISSN: 2319-1163 | pISSN: 2321-7308.
19. Pandey. Ru, Garg, Y. G, Bharat, A., (2013), Understanding Qualitative Conceptions of Livability: Indian Perspective, international, Journal of Research in Engineering and Technology, 2 (12), 374-380.
20. Richards.R, , Oleary.B & Mutsonziwa. K., (2007). Measure Quality of life in informal settlements in South Africa. Social Indicators Research. 81, 375- 388.
21. Sasanpour F., Tavalei, S., Jafari Asadabadi, H., (2014). Feasibility of Cities for Sustainable Urban Development under Study of Tehran Metropolis, Quarterly Iranian Journal of Geography, 12(42), 74-59. [In Persian]
22. Sasanpour, F., Alizadeh, S., Arabi Moghaddam, H., (2018). Feasibility Study of Orumieh Urban Areas Using RALSPI Model, Journal of Geographical Sciences Applied Research, Eighteenth Year, No. 48, pp. 258-241. [In Persian]
23. Soleimani Mehranjani, M., Simin, T., Rafieian, M., Zanganeh, A., Khazaeinejad, F., (2016). "Urban Biodiversity: Concepts, Principles, Dimensions and Indicators", Journal of Geography and Urban Planning Research, 4(1), 27-50. [In Persian]
24. Song, Yang., (2011). Livable City Study in ChinaUsing Structural Equation Models, Department of Statistics, Uppsala University, 2(4), 2-9.
25. Srinivas, H., (2012). Viability of informal Credit to finance Low- Income Housing: Case Study Three Squatter Settlements in Bangalore.
26. Stein, E .K., (2002). Communityand Quality Of Life, National Academy Press ,Washington, D.C.
27. Susanti, R., Soetomo, S., Buchori, I., & Brotosunaryo, P. M., (2016). Smart Growth, Smart City and Density: In Search of The Appropriate Indicator for Residential, Procedia - Social and Behavioral Sciences, 227(14), 194-201
28. Taleshi Anbohi, M., Aghaiezadeh, E., Jafari Mehrabadi, M., (2019). Structural Analysis of Urban Textures Permeability by Future Research Approach (Case Study: Urban Textures of Qazvin Area One), Journal of Urban Research and Planning, 10 (19). [In Persian]
29. Teng Chey, k., (2012) The CLC framework for livable and sustainable cities, Urban olutions Journal, 1, 54-70.
30. Vissy Nab, B., Babaei Aghdam, F., Ghorban, R., (2019). Identifying and Prioritizing Factors Related to the Economic Dimension of Urban Biodiversity (Case Study: Tabriz Metropolitan Area), Journal of Urban Planning Geography Research, 7(1), 149-127. [In Persian]
31. Wheeler, S., (2014). Planning for Sustainability: Creating a Sustainable, Balanced and Ecological Society, Jomahi Poor and Ahmadi Translator, Social Science Publishing, Tehran. [In Persian]
32. Wiryomartono, B., (2020). Livability and Sustainability of Urbanism. doi:10.1007/978-981-13-8972-6.
33. Zhang, W., & Gao, X., (2008). Spatial differentiations of traffic satisfaction and its policy implications in Beijing. Journal Habitat International, 32(4), 437–451.
_||_
