نقش بهره مندی از فضاهای شهری در ازدیاد تحرک و اثر آن در کاهش نرخ مرگ و میر(نمونه موردی پارک‌های شهری مشهد)

الموضوعات : فصلنامه علمی و پژوهشی پژوهش و برنامه ریزی شهری

رستم صابری فر ¹

1 - هیات علمی

تاريخ الإرسال : 08 الخميس , جمادى الثانية, 1442 تاريخ التأكيد : 18 الأربعاء , ذو الحجة, 1442 تاريخ الإصدار : 28 السبت , جمادى الثانية, 1444

الکلمات المفتاحية: مشهد, مرگ و میر, دسترسی, پارک های شهری, کم تحرکی,

ملخص المقالة :

حضور در فضاهای شهری و افزایش تحرک، نقش مهمی در سلامتی دارد. از جمله مهمترین فضاهای شهری موثر در این حوزه، پارکها هستند. طراحی مناسب و پراکنش منطقی این فضاها، در تحرک شهروندان اثرگذار بوده و این فرض مطرح است که افزایش تحرک، تاثیر مستقیمی بر کاهش میزان مرگ و میر دارد. برای آزمون این فرض، تحقیق کنونی در شهر مشهد و در ارتباط با بهره مندی از پارکها و فضاهای سبز به انجام رسید. این بررسی به شیوه توصیفی و تحلیلی و به صورت طولی از اواسط سال 1387 آغاز و تا پاییز سال 1397 در شهر مشهد به انجام رسید. داده های مورد نیاز به وسیله پرسشنامه و از نمونه ای به حجم 800 نفر که به چهار گروه مختلف تقسیم شده بودند، گردآوری شد. داده‌های گردآمده با استفاده از آماره های توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد بیشترین مراجعه به پارکها در شعاع 500 متری اتفاق افتاده و نرخ مرگ و میر افرادی که از پارکها استفاده نموده و از تحرک لازم در این فضاها برخوردارند، 50 درصد کمتر از سایرین است. همچنین مشخص شد که اگر عدم تحرک به سه برابر افزایش پیدا کند، میزان مرگ و میر چهار برابر شده و چنانچه طول زمان یکجانشینی از 10 دقیقه به 40 دقیقه برسد، خطر مرگ و میر به دو برابر افزایش می یابد. بنابراین، برنامه ریزان شهری بایستی در تامین و پراکنش فضاهای سبز به نحوی عمل نمایند که شهروندان با طی حداقل فاصله، به این مراکز دسترسی داشته و تجهیزات و طراحی ها به شکل باشد که آنان را به تحرک بیشتر وادار نماید.

المصادر:

1. Ali-Alhesabi, A., Rafiei, F. (2012). Assessing the needs of the elderly in urban spaces, a case study: Khaldabrin Park, Shiraz, Armanshahr Architecture and Urban Planning, Issue 9, PP: 257-247.


2. Aliyasi, Z., Qaraei, M. (2016). The role of proximity and physical characteristics in the use of parks in neighborhoods, New research in architecture and urban planning, Issue 1, PP: 8-1.


3. Barbarossa, L. (2020). The Post Pandemic City: Challenges andOpportunities for a Non-Motorized UrbanEnvironment. An Overview of Italian Cases, Sustainability, Issue 17, PP: 1-19.


4. Bauman, A., Bull, F. (2007). Environmental correlates of physical activity and walking in adults and children: a review of reviews, In National Institute for Health and Clinical Excellence, Public Health Guidance 8, London.


5. Bird, W. (2004): NATURAL FIT, Can Green Space and Biodiversity Increase Levels of Physical Activity? A report produced for the Royal Society for the Protection of Birds, Logman, United Kingdom


6. Coombs, E., Jones, A. P., Hillsdon, M. (2010). The relationship of physical activity and overweight to objectively measured green space accessibility and use, Social Science and Medicine, Issue 70, PP: 816–822.


7. Diaz, K. M. (2017). Patterns of sedimentary behavior and mortality in US, Middle-aged and older adults: A national cohort study, Annals of Internl Medicine, Issue 167, PP: 465-75


8. Ellaway, A. (2005). In National Institute for Health and Clinical Excellence Promoting and creating built or natural environments that encourage and support physical activity, Public Health Guidance 8. London


9. Fathi, F., Sajadzadeh, H., Mohammadi Sheshkal, F., Aram, F. (2020). The Role of Urban Morphology Design on EnhancingPhysical Activity and Public Health, Int. J. Environ., Issue 17, PP: 1-29.


10. Filner, B., Williams, T. F. (1979). Health Promotion for the Elderly: Reducing Functional Dependency, In the US Department of Health, Education and Welfare, Public Health Service Publication, Healthy people, US Government Printing Office, Washington, DC.

• Goodwin, J. S. (2000). Glass half full attitude promotes health in old age, J. Amer Geriatrics Society, Issue 48, PP: 473 – 478.

11. Gullone, E. (2000). The biophilia hypothesis and life in the 21st century: increasing mental health or increasing pathology? Journal of Happiness Studies, Issue 1, PP: 293–321.


12. Kaplan, R., Kaplan, S. (1989). The Experience of Nature: A Psychological Perspective, Cambridge University Press, Cambridge, New York.


13. Liberman, D. E. (2020). Exercised: why something we never evolved to do is healthy and rewarding, Pantheon Books, London.


14. Maller, C., Townsend, M., Ptyor, A., Brown, P., St.Leger, L. (2005). Healthy nature healthy people: contact with nature' as an upstream health promotion intervention for populations, Health Promotion International, Issue 21, PP: 45-54.


15. McMichael, T. (2001). Human frontiers, environments and disease, Past patterns, uncertain futures, UK University Press, Cambridge.


16. Morris, N. (2003). Health, well-being and open space. Literature review, College of Art and Heriot-Watt University, Edinburgh.


17. Moslehi, M., Rafati, M., Ahmadi, A. (2014). The effects of green space on human societies: physical activity, physical and mental health and accident reduction, Journal of Human and Environment, Vol. 12, Issue 3, PP: 13-26.


18. Motefaker, M., Sadrbafghi, S.M., Rafiee, M., Bahadorzadeh, L. (2007). Epidemiology of physical activity; a population based study in Yazd City, Tehran University Medical Journal; Vol. 65, Issue 4, PP: 77-81.


19. Mueller, N., Rojas-Rueda, D., Khreis, H., Cirach, M., Andrés, D. (2020). Changing the urban design of cities for health: The superblock model, Environment International, Issue 134, PP: 1-13.


20. National Heart Forum (2007). Building Health: Creating and Enhancing Places for Healthy, Active Lives: Blueprint for Action, National Heart Forum, London.


21. Nowruzi, M., Bemanian, M. (2020). Analysis of the effect of urban green infrastructure on the promotion of environmental sustainability components, Bi-Quarterly Journal of Architectural Thought, Vol. 3, Issue 6, PP: 25-40.


22. Ostir, G. V., Markides, K. S., Peek, M. K., Goodwin, J. S. (2001). The association between emotional well-being and the incidence of stroke in older adults, Psychosomatic Med, Issue 63, PP: 210-215.


23. Pourmohammadi, M. R. (2017). Urban Land Use Planning, Samat, Tehran.


24. Pourali Kouikhi, M., Dogonchi, S. (2016). The role of urban parks in improving the quality of life of the city and the mental health of citizens Case Study: Quds Park (Mohtasham) Rasht, The First National Conference on Upcoming Architecture and Urban Planning Approaches, Kermanshah.


25. Regional Public Health (2010). Healthy open spaces, A summary of the impact of open spaces on health and wellbeing, Pareti, Wellignton.


26. Richard, A., Plunza, Y., Zhoua, Maria, I., Carrasco, V., Kathleen, M. (2019). PaolaSutto Twitter sentiment in New York City parks as measure of well-being, Landscape and Urban Planning, Issue 189, PP: 235-246.


27. Saberifar, R. (2018). The study of the relationship between different functions of urban parks with the mental health of the elderly, health-oriented research, Vol. 4, Issue 3, PP: 289-300.


28. Saberifar, R., Roshanas, A., Pahlavani, Z. (2014). Investigating and Determining the Desirability and Capacity of Urban Parks and Green Spaces and Its Role in People 's Satisfaction (Case Study of Mellat Zabol Park) Second National Conference on Medicinal Plants and Sustainable Agriculture, Environment, Hamedan


29. Sazandeh, M., Yazdanfar, A., Feizi, M. (2018). Components of urban landscape cohesion on increasing the desire to walk in urban parks (case study; Shiraz urban parks), Urban Research and Planning, Vol. 9, Issue 34, PP: 93-104.


30. Shottun, L. (2003). The Role of Older People in Our Communities, Nurse Ethics, Vol. 10, Issue 4, PP: 123-147.


31. Travlou, P. (2006). Edinburgh College of Art and Heriot-Watt University, for open spaces, Heriot-Watt University.