فراترکیب مفهوم حکمروایی شهری از منظر شهر هوشمند
سوسن شیروانی مقدم
1
(
گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
)
محسن مرادی
2
(
گروه مدیریت، دانشگاه بین المللی امام رضا(ع)، مشهد، ایران
)
ساناز سعیدی مفرد
3
(
گروه شهرسازی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
)
الکلمات المفتاحية: حکمروایی شهری, شهرهای هوشمند, فناوری اطلاعات و ارتباطات, فراترکیب,
ملخص المقالة :
سرعت سریع شهرنشینی و پیشرفت‌های فناوری، تکامل مدل‌های حکمروایی شهری را برای رسیدگی موثر به چالش‌های پیچیده شهری ضروری کرده است. حکمروایی شهری به طور سنتی شامل ساختارهای سلسله مراتبی و بوروکراتیک است که دولت های شهری نقش مرکزی را ایفا می کنند. با این حال، ظهور شهرهای هوشمند، که با استفاده از فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات برای بهبود خدمات و زیرساخت‌های شهری مشخص می‌شود، نیازمند بازنگری در این مدل‌های سنتی است. این مقاله با هدف انجام فراترکیب مفهوم حکمروایی شهری از منظر شهر هوشمند صورت پذیرفته است. رویکرد فراترکیب به طور سیستماتیک تحقیقات موجود را برای به دست آوردن بینش و شناسایی روندها و شکاف ها بررسی و ترکیب می کند. با تمرکز بر حاکمیت شهری و شهر هوشمند، این مطالعه به دنبال ارائه درک جامعی از اهداف، مؤلفه‌ها و زمینه های حکمروایی شهری هوشمند و ارائه چارچوب مفهومی بوده است. بر این اساس، چارچوب حکمروایی شهری از منظر شهر هوشمند شامل زمینه اجتماعی و فضایی، سه مؤلفه همپیوند نهاد ها، فناوری، فضای شهری و چهار هدف اقتصادی، سیاسی، اکولوژیکی و فرهنگی است. منطق این چارچوب یک رابطه بالقوه بین زمینه اجتماعی و فضایی و حکمروایی شهری هوشمند را نشان می دهد که تاثیر زمینه اجتماعی و فضایی بر حکمروایی شهری هوشمند متکی بر تعامل بین فناوری، نهاد ها و فضای شهری است. حکمروایی شهری هوشمند قصد تحقق اهداف مورد نظر را دارد و اثر بازخوردی اهداف حکمروایی شهری هوشمند بر زمینه اجتماعی و فضایی مشهود است. بر این اساس، حکمروایی شهری هوشمند را می‌توان به عنوان یک ساختار پویا تعریف کرد که در چارچوب‌های اجتماعی و فضایی خاصی عمل می‌کند که از طریق تعامل بین فناوری، نهاد ها و فضای شهری در بستر بهره وری و نوآوری، سرمایه انسانی- اجتماعی و ارزش های عمومی، سرمایه فضایی و زیست پذیری، سرمایه روانشناختی و رفاه به اهداف اقتصادی، سیاسی، اکولوژیکی و فرهنگی دست می یابد.
