راهکارهای تحقق پایداری شهری مبتنی بر شاخص های منظرسازی (مطالعه موردی : منطقه۳ شهر قزوین)
محمدرضا احمدنیا
1
(
دانشجوی دکتری شهرسازی،گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.
)
نوید سعیدی رضوانی
2
(
استادیار گروه شهرسازی، گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.
)
رمضانعلی شورمیج
3
(
استادیار مدعو گروه شهرسازی، گروه شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران.
)
الکلمات المفتاحية: پایداری, قزوین, زیست پذیری, منظر, میک مک,
ملخص المقالة :
چکیده
مفهوم منظر به عنوان پدیده ای پویا که همگام با تحول شهر، در حال دگرگونی است، زمینه های شکل گیری محیطی را که بتواند در مسیر پایداری حرکت نماید، فراهم می کند؛ اما فقدان چنین نگرشی و عدم انطباق سیاست های توسعه شهری با ظرفیت زیرساخت ها و نیازهای در حال تغییر اجتماع در طول زمان، منجر به ایجاد مناظر و فضاهایی نامطلوب می شود که به بزرگ‌ترین معضل برای تداوم حیات شهر تبدیل می گردد. بر اساس آنچه مطرح شد مقاله حاضر به دنبال شناخت رابطه و چگونگی اثرگذاری «رویکرد و تفکر شهرسازی منظر» درارتقا و بهبود زیست پذیری شهری در سطح کلان است. ارائه ی الگویی از زیست پذیر کردن شهرها از طریق به کارگیری اصول شهرسازی منظر هدف اصلی انجام مقاله است. در مقاله حاضر، در بخش مبانی نظری به منظور شناخت بیشتر، نظریات مختلف به کار گرفته شده است و در مراحل شناخت به بررسی و شناخت منطقه 3 قزوین و در ادامه با بررسی پرسشنامه ای به تاثیر شاخص های منظر و زیست پذیری بوسیله نرم افزار میک مک در بهبود شرایط آینده پرداخته شده و مشخصات فیزیکی سایت پروژه، اطلاعات معماری و شهرسازی منطقه، تحلیل سایت از طریق SWOT و QSPMگفته شده و درنهایت راهبردهایی جهت برنامه ریزی و طراحی یک پروژه موفق توسط نرم افزار سناریو ویزارد برای آینده آورده شده است.
یافته مهم تحقیق این است که چهار شاخص اصلی بهبود پایداری شهری در پیوند با منظرسازی عبارتند از : کنترل مهاجرت،رشد تدریجی بهره وری ، ارتقاء کمیت و کیفیت فعالیت ها که توجه به منظرسازی را در خود نهفته دارد و رشد تدریجی زیرساخت ها و ارتقاء سطح سرمایه های کالبدی و اجتماعی در انتها نیز برای نیل به شرایط مطلوب پیشنهادات زیربنایی و روبنایی ارائه شد.
