تحلیل عدم تعادل فضایی خدمات اقتصادی، اجتماعی شهرستان‌های استان زنجان
الموضوعات :
جلال تبریزی
1
(دکـتـری جغرافیــا و برنامــه ریــزی شــهری، دانشــگاه تربیــت مــدرس، تهــران، ایــران)
کیمیا قاسمی
2
(کارشناس ارشد جغرافیـا و برنامـه ریـزی شـهری، دانشـگاه تربیـت مـدرس، تهـران، ایـران *)
سهراب موذن
3
(کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهـران، ایـران)
الکلمات المفتاحية: عدم تعادل فضایی, توسعه, مدل گاتمن اسکالوگرام, ضریب پراکندگی, استان زنجان,
ملخص المقالة :
روند تحولات اقتصادی، اجتماعی دهه های اخیر و گوناگونی بستر جغرافیایی؛ به شکل گیری نوعی خاص از نظام فضایی استقرار گاه های انسانی منجر شده است. عدم تعادل میان مراکـز روسـتایی و شـهری در زمینـه هـای مختلف توسعه، موجب برهم خوردن نظم فضایی سکونتگاه ها از یک سو و رشد شـتابان و بـی رویـه بعضـی از شهرهای درجه اول گردیده است. نمونه آن، نامتعادل بودن ساختار فضـایی اسـتان زنجـان اسـت. قطبـی شـدن جمعیت آن در شهرستان زنجان، تمرکز انواع فعالیت های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در شهر زنجـان، باعـث برهم خوردن سلسله مراتب منطقی و منظم در مرتبه و اندازه سکونتگاه ها گردیده است. این پژوهش بر آن است تا با روش توصیفی – تحلیلی، با استفاده از روش اسنادی و آماری و بهره گیری از مدل گاتمن اسـکالوگرام، بـه تحلیل عدم تعادل فضایی خدمات اقتصادی، اجتماعی بپردازد. نتایج پژوهش نشان می دهـد کـه شهرسـتان هـای ایجرود، خدابنده، طارم و ماهنشان به طور کلی، از مدار توسعه استان زنجان فاصـله دارنـد و لازم اسـت کـه در برنامه‌ریزیها در اولویت قرار گیرند.
_||_
