مطالعه رابطه بین میزان فعالیت‌های ورزشی - بدن‌سازی با مدیریت بدن در بانوان شهر تبریز

الموضوعات : فصلنامه زن و جامعه

صفیه حسینی بهنام ¹ , محمود علمی ²

1 - کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
2 - گروه آموزشی جامعه شناسی

تاريخ الإرسال : 26 السبت , رمضان, 1442 تاريخ التأكيد : 06 الإثنين , رجب, 1443 تاريخ الإصدار : 20 الخميس , رمضان, 1443

الکلمات المفتاحية: مدیریت بدن, بانوان, فعالیت‌های ورزشی- بدن‌سازی,

ملخص المقالة :

این تحقیق به بررسی رابطه بین میزان فعالیت‌های ورزشی - بدن‌سازی با مدیریت بدن در بانوان شهر تبریز می پردازد . مدیریت بدن به معنای دستکاری در صورت ظاهری بدن است . روش تحقیق ، توصیفی - پیمایشی بود . جامعه آماری ، بانوان شرکت کننده در فعالیت‌های ورزشی - بدن‌سازی در شهر تبریز به تعداد 1486 نفر بودند . بر اساس جدول مورگان نمونه‌ای به حجم 205 نفر انتخاب شد . روش نمونه‌گیری ، نمونه گیری احتمالی خوشه ای بود . برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید . نتایج بدست آمده نشان داد که بین میزان فعالیت‌های ورزشی - بدن‌سازی با میزان مدیریت بدن و مولفه‌های کنترل وزن و بهداشتی در بانوان تبریز بترتیب با ضریب همبستگی پیرسون 47/0 و 52/0 و سطح معنی‌داری 001/0 رابطه مثبت معنی‌داری وجود دارد . بین میزان فعالیت‌ های ورزشی با میزان مولفه‌های جراحی ، آرایشی مدیریت بدن ، وضعیت تاهل و سطح تحصیلات آنها تفاوت یا رابطه معنی‌داری وجود نداشت . بین سن بانوان تبریز با میزان مدیریت بدن با ضریب همبستگی پیرسون 16/0- و سطح معنی‌داری 021/0 رابطه معکوس معنی‌داری وجود داشت . میزان مدیریت بدن در بین بانوان شاغل بطور معنی‌داری بیشتر از بانوان غیرشاغل بود ، این میانگین در بانوان شاغل 17/67 و در بانوان غیرشاغل 31/63 و سطح معنی‌داری 019/0 بود . بنابراین زنان با استفاده از فعالیت های ورزشی می توانند بر بدن خود مدیریت نموده و با کنترل و میزان فعالیت، نتیجه مورد نظر را کسب نمایند .

المصادر:

1- Nasrollahi, Z., GhafariGolak, M., & Parva, A. A. Divorce and its Determinants: Emphasizing on Economic Factors. Women’s Studies Sociological and Psychological. 2013; 11(4): 165–186.[Doi:10.22051/JWSPS.2014.1471]

2- Niazi, M., Askari Kaviri, A., Almasi, E., Norowzi, M., & Nourani, E. Ultra- analysis of studies and researches about divorce relevant factors in Iran for the period of 1386-1396. Women’s Studies Sociological and Psychological. 2018: 15(4): 177–202. [Doi:10.22051/JWSPS.2018.8627.1124]

3- Baranowski, P., & Sztaudynger, J. J. Marriage, divorce and economic growth. Annales. Etyka w Życiu Gospodarczym. 2019: 22(1): 53–67. [Doi:10.18778/1899-2226.22.1.03]

4- Becker, G. S., E. M. Landes, and R. T. Michael. An Economic Analysis of Marital Instability. Journal of Political Economy. 1977: 85(6): 1141- 1188. [Doi: 10.3386/w0153]

5- Becker, G. S. A Treatise on the Family. Cambridge: Harvard University Press: 1981: pp: 104-110

6- Dargahi, H., Ghasemi, M., & Beiranvand, A. The Impacts of Economic and Social Factors on Divorce Rate in Iran with Emphasis on Business Cycles, Women’s Education and Employment. Journal of Economics and Modeling. 2019: 9(4): 95–120. [Doi: 20.1001.1.24765775.1397.9.4.4.5]

7- Fallahi, M.A. & Deldar, F. Investigation of effective factors on Divorse in Iran’s provinces, with emphasis on the economic factors. Educative and Cultural Journal of Females and Families.2016: 10(34): 139-154.

8- Asgari; Heshmat & Badpa; Behrooz. The Effects of Transitory and Permanent Household Income Shocks on Divorce in Iran. Quarterly