تحلیل روایت زنان ازمسئولیت‌پذیری اجتماعی در تعاونی‌ها با تاکید بر سرمایه اجتماعی (مورد مطالعه؛ تعاونی‌های زنان در شهرستان دامغان)
الموضوعات : فصلنامه زن و جامعه
1 - دانشیار مردم شناسی، عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: سرمایه اجتماعی, مسئولیت‌پذیری اجتماعی, تعاونی زنان, روش تحلیل روایت, شهرستان دامغان,
ملخص المقالة :
هدف: سرمایه اجتماعی زنان در تعاونی‌ها عاملی اساسی در پیوند اعضاء می‌باشد که براساس آن جایگاه و نقش آنها را در توسعه و ارزیابی عملکردهای تعاونی‌ها را نشان می‌دهدسوال اساسی در این رابطه، چنین بوده است که سرمایه‌ی اجتماعی به چه شیوه‌هایی نمایگر مسئولیت اجتماعی زنان در تعاونی‌ها می‌باشد و زنان نقش آن را چطور ارزیابی می‌کنند؟
روش: برای پاسخ به این سوال، از روش تحلیل روایت استفاده نمودیم. با استفاده از راهبرد مصاحبه‌ی نیمه‌ساخت یافته که با ٣٠ نفر از اعضای تعاونی به اشباع نظری رسید به ١٢ مقولات اولیه رسیدیم.
یافته‌ها: از تحلیل آنها به ٤ مقوله‌ی ثانویه تعامل پایدار، ارزش‌های مشترک، برآورده شدن نیازها و انگیزه برای کار خلاقانه و کارآفرینانه رسیدیم. تحلیل این مقولات حاکی از آن است که در تعاونی‌ها مشارکت همه جانبه‌ای در کارها وجود دارد که اعضا سعی دارند با تعامل و رفتار سازگرانه، اعتماد سایر اعضاء را بدست آورند و در نتیجه یک تعامل پایدار و ارزش‌های مشترک زنانه در بین آنها شکل بگیرد. این موارد همچنین سبب شده است که نیازهای اساسی زنان از جمله نیازهای مالی و عاطفی آنها برآورده شود و به موازات آن دست به کار خلاقانه بزنند.
نتیجه گیری :تحلیل این مقولات نشان داد که سرمایه‌ی اجتماعی زنان سبب ایجاد بستر و زمینه‌ی مسئولیت‌پذیری اجتماعی بالای آنها در تعاونی شده است و این امر به حفظ و توسعه تعاونی‌ها کمک کرده است.
1. NorNora OurabahHaddad, Agricultural cooperatives and gender equality. 2009.
2. E. Ferragina, “The socio-economic determinants of social capital and the mediating effect of history: Making Democracy Work revisited,” Int. J. Comp. Sociol., vol. 54, no. 1, pp. 48–73, 2013, doi: 10.1177/0020715213481788.
3. https://www.socialcapitalgateway.org/content/paper/coleman-j-s-1988-social-capital-creation-human-capital-american-journal-sociology-94-s
4. R. M. Carpiano, “Neighborhood social capital and adult health: An empirical test of a Bourdieu-based model,” Heal. Place, vol. 13, no. 3, pp. 639–655, 2007, doi: 10.1016/j.healthplace.2006.09.001.
5. Q. Liang, Z. Huang, H. Luc, and X. Wangd, “Social capital, member participation, and cooperative performance: Evidence from China’s Zhejiang,” Int. Food Agribus. Manag. Rev., vol. 18, no. 1, pp. 49–78, 2015, [Online]. Available: https://www.researchgate.net/publication/281762869_Social_capital_member_participation_and_cooperative_performance_Evidence_from_China%27s_Zhejiang.
6. H. Westlund and F. Adam, “Social capital and economic performance: A meta-analysis of 65 studies,” Eur. Plan. Stud., vol. 18, no. 6, pp. 893–919, 2010, doi: 10.1080/09654311003701431.
7. T. Grootaert, C,. Van Bastelaer, “The Role of Social Capital in Development, An Empirical Assessment.” Cambridge University, New York, p. 133, 2004.
8. D. Wood and B. W. Roberts, “The effect of age and role information on expectations for big five personality traits,” Personal. Soc. Psychol. Bull., vol. 32, no. 11, pp. 1482–1496, Nov. 2006, doi: 10.1177/0146167206291008.
9. M. Charmchian Langroudi, “The Impact of Marketing Mix on Perceived Value, Destination Image and Loyalty of Tourists (Case Study: Khalkhal City, Iran),” Women Soc. (Sociology Women), vol. 7, no. 1, pp. 1–27, 2017, doi: 10.5539/mas.v11n11p96.
10. J. C. Henderson, “Corporate social responsibility and tourism: Hotel companies in Phuket, Thailand, after the Indian Ocean tsunami,” Int. J. Hosp. Manag., vol. 26, no. 1, pp. 228–239, 2007, doi: 10.1016/j.ijhm.2006.02.001.
11. T. Lähdesmäki et al., Learning Cultural Literacy through Creative Practices in Schools, Learning C. 2022.
12. F. Azmat, “Exploring social responsibility of immigrant entrepreneurs: Do home country contextual factors play a role?,” Eur. Manag. J., vol. 28, no. 5, pp. 377–386, 2010, doi: 10.1016/j.emj.2009.11.004.
13. [13] M. A. Aghaei and mortoza Kazempour, “The effect of corporate social responsibility and product diversification on performance evaluation,” Iran. J. Value Behav. Account., vol. 1, no. 1, pp. 99–121, 2016, doi: 10.18869/acadpub.aapc.1.1.99.
14. S. Basity, “The role of Social Capital on the Quality of Life of Cooperative activists Case study: Damghan City,” vol. 9, no. 36, pp. 71–93, 2021, [Online]. Available: http://ajcoop.mcls.gov.ir/article_128182.html?lang=en.
15. M. R. Ardalan, S. Ghanbari, R. Beheshti Rad, and P. Navidi, “The effect of social capital and social responsibility on organizational commitment; case study: staff of Razi University, Kermanshah,” Educ. Meas. Eval. Stud., vol. 5, no. 10, pp. 109–132, 2015, [Online]. Available: http://jresearch.sanjesh.org/article_18826.html?lang=en.
16. E. Mogaji, R. E. Hinson, A. C. Nwoba, and N. P. Nguyen, “Corporate social responsibility for women’s empowerment: a study on Nigerian banks,” Int. J. Bank Mark., vol. 39, no. 4, pp. 516–540, 2020, doi: 10.1108/IJBM-04-2020-0195.
17. A. Emhan, A. Tongur, and I. Turkoglu, “An analysis of the social capital, organizational commitment and performance in the public sector of southeastern turkey,” Transylvanian Rev. Adm. Sci., vol. 2016, no. 47E, pp. 49–62, 2016.
18. G. Degli Antoni and E. Portale, “The effect of corporate social responsibility on social capital creation in social cooperatives,” Nonprofit Volunt. Sect. Q., vol. 40, no. 3, pp. 566–582, 2011, doi: 10.1177/0899764010362568.
19. C. Taylor, “This is the author-manuscript version of this work - accessed from MILLER , EVONNE AND BUYS , LAURIE ( 2008 ) THE IMPACT OF SOCIAL CAPITAL ON RESIDENTIAL WATER-AFFECTING BEHAVIORS IN A DROUGHT-PRONE AUSTRALIAN COMMUNITY . SOCIETY & NATURAL RESOURCES 21 ( ,” pp. 1–20, 2008.
20. Flick, Ed., Flick, U, 1st ed. tehran, 2008.
21. K. Newton, “Social Trust and Political Disaffection: Social Capital and Democracy,” vol. 9, no. July, pp. 1–23, 2016.
22. F. F. Firoozabad, M. R. Ekhtesasi, M. Sefid, A. M. Sharifabadi, and N. O. L. H, “Strategic Management of Separation of Drinking Water from Sanitation Water in the City of Yazd by Using AHP and SWOT Analysis,” Water and Wastewater, vol. 30, no. 200708, pp. 113–120, 2019, doi: 10.22093/wwj.2017.81550.2379.
23. A,. gholipour, Sociology of organizations: sociological approach to organization and management, Publisher: Organization for Studying and Compiling Humanities Books of Universities (Samt), 2019.
24. G. G. Aguiar, “Bowling Alone: The Collapse and Revival of American Community,” Soc. Sci. J., vol. 39, no. 3, pp. 489–490, 2002, doi: 10.1016/s0362-3319(02)00190-8.
25. S. S. Masterson, “A trickle-down model of organizational justice: Relating employees’ and customers’ perceptions of and reactions to fairness,” J. Appl. Psychol., vol. 86, no. 4, pp. 594–604, 2001, doi: 10.1037/0021-9010.86.4.594.
26. R. Antonietti and R. Boschma, “Social capital, resilience, and regional diversification in Italy,” Ind. Corp. Chang., vol. 30, no. 3, pp. 762–777, 2021, doi: 10.1093/icc/dtaa052.
27. Springer Berlin Heidelberg, “Corporate Social Responsibility :,” Corp. Soc. Responsib. Fight Against Corrupt. Tax Behav., pp. 49–58, 2007, [Online]. Available: https://www.springerprofessional.de/corporate-social-responsibility/19403896.
_||_
