سهم امید به آیندهی معلمان زن در پیشبینی شادکامی دانشآموزان دختر
الموضوعات : فصلنامه زن و جامعهبهرام میرزاییان 1 , رمضان حسنزاده 2 , میترا مصلحی جویباری 3
1 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، گروه روانشناسی
2 - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، گروه روانشناسی
3 - دانشجوی دکترای روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، گروه روانشناسی، رودهن، ایران
الکلمات المفتاحية: امید به آینده, شادکامی, معلمان زن, دانشآموزان دختر,
ملخص المقالة :
شواهدی در دست است که نشان میدهد امید به آینده در بهزیستی و داشتن زندگی معنادار، تاثیر به سزایی دارد. شادکامی نیز به عنوان یکی از جنبههای مهم روانشناختی در سالهای اخیر مورد توجه روانشناسان قرار گرفته، نقش و اهمیت باورها و تصور افراد از تواناییهای خود در شئون زندگی، بیش از پیش روشن گردیده است. هدف پژوهش حاضر، تعیین سهم امید به آیندهی معلمان در پیشبینی شادکامی دانش آموزان بود. روش مطالعهی حاضر از نوع همبستگی میباشد که در سال 91-90 در بین مدارس راهنمایی دخترانهی شهرستان قائمشهر انجام شد. روش نمونهگیری در این پژوهش تصادفی خوشهای است. بدین منظور381 نفر از دانشآموزان دختر مدارس راهنمایی دخترانهی شهرستان قائمشهر به روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای انتخاب شدند و پرسشنامهی شادکامی "آکسفورد" (Oxford) و به ازای هر ده دانشآموز یک معلم مربوط به همان پایه (کلا 38 نفر) پرسشنامهی امیدواری" اشنایدر"(Snyder) را پر کردند. دادهها با استفاده از آزمون (t) و ضریب همبستگی "پیرسون" تحلیل شد. با توجه به یافتههای پژوهش، بین امید به آیندهی معلمان زن و میزان شادکامی دانشآموزان دختر، رابطه وجود دارد و امید به آیندهی معلمان میتواند شادکامی دانشآموزان را به طور موثر پیشبینی کند.