مبارزه با فساد در معاملات دولتی از منظر پیشگیری اجتماعی
الموضوعات : تحقیقات حقوق خصوصی و کیفریحمید برزگری دهج 1 , محمدرضا الهی منش 2 , مهدی فضلی 3 , محمدرضا دهقانی سانج 4
1 - دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2 - استادیار گروه حقوق جزا و جرمشناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
در نظام حقوقی ایران پیشگیری از فساد در معاملات دولتی عمدتاً متمرکز بر پیشگیری وضعی است و راهکارهای پیشگیری اجتماعی در امر مبارزه با فساد در معاملات دولتی به طور شایستهای به کار گرفته نشدهاند. این در حالی است که اسناد و توصیهنامههای سازمانهای بین المللی دخیل در امر مبارزه با فساد به طور ویژه به اهمیت و کارآمدی پیشگیری اجتماعی توجه داشتهاند. مسئله و چالش اساسی این تحقیق این است که اعمال سیاستهای پیشگیری اجتماعی در حوزه مبارزه با فساد در معاملات دولتی در ایران در مقایسه با اسناد بینالمللی و توصیهنامههای سازمانهای بینالمللی مرتبط چه وضعیتی دارد؟ محدودیتها و موانع پیشروی اعمال سیاست پیشگیری اجتماعی از فساد در حوزه معاملات دولتی در نظام حقوقی ایران چیست؟ این پژوهش از نوع کاربردی و با شیوه توصیفی-تحلیلی انجام گرفته و روش گردآوری اطلاعات کتابخانهای است. یافتههای تحقیق نشان داد که مهمترین راهکارهای پیشگیری اجتماعی از فساد در معاملات دولتی، بر مبنای اسناد و توصیهنامههای سازمانهای بینالمللی شامل تضمین حق آزادی بیان، دسترسی عمومی به اطلاعات نهادهای دولتی، مشارکت جامعه مدنی، تدوین منشور اخلاقی و بهبود وضعیت معیشت کارکنان دولت بر مبنای تورم است. نتیجه اینکه پیشگیری اجتماعی از فساد در معاملات دولتی به دلیل محدودیتهای کنونی در زمینه آزادی بیان و دسترسی عمومی به اطلاعات نهادهای دولتی، محدودیتهای مرتبط با مشارکت سازمانهای مردم نهاد در مبارزه با فساد اداری، همچنین عدم توانایی دولت در ثبات اقتصادی و کنترل تورم در ایران با کاستیهای اساسی مواجه است.
