تحلیل و ارزیابی شاخصهای اساسی در راهبردهای فنی و مدیریتی در سامانههای آبی با تأکید بر مدیریت پایدار منابع آب
الموضوعات :
1 - دکتری مهندسی عمران، مدرس دانشگاه پیام نور، تهران ، ایران.
الکلمات المفتاحية: مدیریت سامانهآبی, راهبرد, مدلسازی, روش بهترین- بدترین,
ملخص المقالة :
آب، به عنوان یک عنصر حیاتی برای توسعه اقتصادی، نیازمند مدیریت بهینه است. در مناطق خشک و نیمهخشک، این منبع کلیدی محدودکننده کشاورزی است و رقابت برای دستیابی به آن شدید است. بیتوجهی به این مسئله میتواند منجر به هدررفت سرمایهها و تخریب زیستمحیطی شود. در ایران، کمبود آب نگرانیهای جدی ایجاد کرده و بخش کشاورزی بزرگترین مصرفکننده آن است. بهکارگیری نوآوریها و سیاستهای موثر برای صرفهجویی و بهرهوری پایدار از منابع آبی ضرورت دارد. هدف این پژوهش شناسایی عوامل کلیدی در راهبردهای فنی سامانههای آبی با تاکید بر مدیریت بهینه آب است. با مرور مبانی نظری و پیشینه پژوهش، ابعاد و مولفههای کلیدی مرتبط با سامانههای آبی شناسایی شده و با استفاده از روش بهترین- بدترین (BWM)و نظرسنجی از بیست نفر از اساتید دانشگاهی رشته عمران گرایش آب که جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادهاند(براساس تحقیقات قبلی)، به وزندهی و اولویتبندی این مولفههاپرداخته شد. پژوهش حاضر به شناسایی عوامل کلیدی در راهبردهای فنی سامانههای آبی بر مدیریت بهینه آب پرداخته و نتایج نشان داد که حفظ کیفیت آب، صرفهجویی در مصرف منابع و کنترل آلودگیهای آبی از اهمیت بالایی برخوردارند. حفظ کیفیت آب بهعنوان عامل حیاتی برای تأمین سلامت عمومی و محافظت از محیط زیست شناخته شده است. همچنین، صرفهجویی در مصرف آب به کاهش هدررفت و بهینهسازی منابع برای مقابله با کمبود آب کمک میکند. در نهایت، جلوگیری از کنترل آلودگی در پایداری محیطی بهمنظور حمایت از عملکرد مؤثر سامانههای آبی ضروری است.
