نقش میانجی بی ادبی در ارتباط اخلاق کار اسلامی با انحراف در محل کار در ادارات ورزش و جوانان شرق کشور

الموضوعات :

جابر عباسی ¹ , کاظم چراغ بیرجندی ²

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت ورزش، دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند، بیرجند، ایران
2 - استادیار گروه تربیت بدنی، واحد بیرجند، دانشگاه آزاد اسلامی، بیرجند، ایران

تاريخ الإرسال : 03 الثلاثاء , محرم, 1446 تاريخ التأكيد : 24 الأربعاء , صفر, 1446 تاريخ الإصدار : 22 الأربعاء , ربيع الأول, 1446

الکلمات المفتاحية: بی ادبی, اخلاق کار اسلامی, انحراف در کار, ادارات ورزش و جوانان,

ملخص المقالة :

هدف از پژوهش حاضر، نقش میانجی بی ادبی در ارتباط اخلاق کار اسلامی با انحراف در محل کار در ادارات ورزش و جوانان شرق کشور بود. روش تحقيق از نوع توصیفی- همبستگی می‌باشد که به شکل میدانی انجام‌شده است. جامعه آماری کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان‌های شرق کشور به تعداد 945 نفر بودند. نمونه با توجه به جدول مورگان به تعداد 278 نفر بود. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد انحراف در کار بنت و رابینسون (2000)، پرسشنامه استاندارد بی ادبی در محل کار بنت و رابینسون (2000) و پرسشنامه استاندارد اخلاق کار اسلامی علی (1992) مورد استفاده قرار گرفتند. برای اطمینان از پایایی پرسشنامه‌ها 30 نسخه آن در مطالعه مقدماتی بر روی نمونه که به‌طور کاملاً تصادفی انتخاب‌شده بود، توزیع شد و ضریب آلفای کرونباخ برای پرسشنامه انحراف در کار (81/0=α)، پرسشنامه بی ادبی در محل کار (85/0=α) و پرسشنامه اخلاق کار اسلامی (79/0=α) بدست آمد. نتایج تحقيق نشان داد، اخلاق کار اسلامی با انحراف در محل کار در سطخ 05/0=α ارتباط معناداری دارد. از طرفی بین ادبی و انحراف در محل کار و اخلاق کار اسلامی با بی ادبی کارکنان در سطح 05/0=α ارتباط معنادار بود. علاوه بر این بی ادبی در ارتباط بین اخلاق کار اسلامی با انحراف در محل کار در ادارات ورزش و جوانان نقش میانجی دارد. پیشنهاد می شود، مدیران در سازمان رفتارهای بی ادبانه کارکنان را شناسایی و با بارخوردهای مناسب و با تاکید بر اخلاق کار اسلامی در جهت کاهش رفتارهای انحرافی اقدام نمایند.

المصادر:

رجبی پور میبدی، علیرضا؛ کوشازاده، سید علی؛ دعایی، زهره السادات؛ فرقانی، فهمیه؛ حمدی، علی(1401). مرور نظام مند مطالعات کمی اخلاق کار اسلامی به عنوان متغیر مداخله گر. دو فصلنامه مدیریت منابع انسانی پایدار،دوره 4، شماره 7، ص 95-114.
عشایری، طاها؛میرلوحی، سید علی؛ جهان پرور، طاهره (1402). مطالعه رابطه بین اخلاق کار اسلامی و عملکرد شغلی. فرهنگ در دانشگاه آزاد اسلامی، 1(46)، ص 144-117.
قائد امینی هارونی، عباس؛ ابراهیم زاده دستجردی، رضا؛ صادقی ده چشمه، کهرداد؛ماهرانی برزانی، کجید (1401). بررسی تأثیر رهبری اسلامی بر رفتارهای انحرافی در محیط کار از طریق اخلاق کار اسلامی و سرمایه اجتماعی. پژوهشهای رهبری و مدیریت آموزشی، شماره 22، ص 99-69.
میرزایی، وحید؛ بیات مختاری، محمد (1401). بررسی رابطه رضایت شغلی اسلامی و تمایل به ترک خدمت با نقش میانجی تعهد سازمانی و تعدیل کنندگی اخلاق کار اسلامی. فصلنامه پژوهش های علوم مدیریت، شماره 11، ص 269-248.






Akhmadi, A., Hendryadi, Suryani, Sumail, L. O., & Pujiwati, A. (2023). Islamic work ethics and employees’ prosocial voice behavior: The multi-role of organizational identification. Cogent Social Sciences, 9(1), 2174064.
De Clercq, D., Rahman, Z., & Haq, I. U. (2019). Explaining helping behavior in the workplace: The interactive effect of family-to-work conflict and Islamic work ethic. Journal of Business Ethics, 155, 1167-1177.
Faliza, N., Setiawan, R., & Agustina, W. (2024). The effect of leadership effectiveness and Islamic work motivation on organization performance with Islamic work ethics as a moderating variable. Reslaj: Religion Education Social Laa Roiba Journal, 6(1), 409-425.
Fürstenberg, A., Starystach, S., & Uhl, A. (2023). Culture and corruption: An experimental comparison of cultural patterns on the corruption propensity in Poland and Russia. European Journal of Criminology, 20(5), 1719-1739.
Husin, W. N. W., & Kernain, N. F. Z. (2020). The influence of individual behaviour and organizational commitment towards the enhancement of Islamic work ethics at Royal Malaysian Air Force. Journal of Business Ethics, 166, 523-533.
Javed, B., Fatima, T., Yasin, R. M., Jahanzeb, S., & Rawwas, M. Y. (2019). Impact of abusive supervision on deviant work behavior: The role of Islamic work ethic. Business Ethics: A European Review, 28(2), 221-233.
Jawahar, I. M., & Schreurs, B. (2018). Supervisor incivility and how it affects subordinates’ performance: a matter of trust. Personnel Review, 47(3), 709-726.
Khalil, H., Shazia, R. F., & Zujajah, D. M. M. R. S. (2024). Integration of AI with Islamic code of Ethics and Opportunities for progress in Islamic values. Remittances Review, 9(1).
Maqbool, M., Lyu, B., Ullah, S., Khan, M. T., Abeden, A. Z. U., & Kukreti, M. (2024). Abusive supervisor triggers counterproductive work behaviors in nursing staff: role of psychological contract breach and Islamic work ethics. Leadership & Organization Development Journal.
Nauman, S., Basit, A. A., & Imam, H. (2023). Examining the influence of Islamic work ethics, organizational politics, and supervisor-initiated workplace incivility on employee deviant behaviors. Ethics & Behavior, 1-18.
Pham, N. T., Jabbour, C. J. C., Pereira, V., Usman, M., Ali, M., & Vo‐Thanh, T. (2023). Common good human resource management, ethical employee behaviors, and organizational citizenship behaviors toward the individual. Human Resource Management Journal.
Porath, C., & Pearson, C. (2013). The price of incivility. Harvard Business Review, 91(1–2), 114–121.
Raza, M. A., Imran, M., Rosak-Szyrocka, J., Vasa, L., & Hadi, N. U. (2023). Organizational Change and Workplace Incivility: Mediated by Stress, Moderated by Emotional Exhaustion. International Journal of Environmental Research and Public Health, 20(3), 2008.
Rhodes, C. (2023). The ethics of organizational ethics. Organization Studies, 44(3), 497-514.
Udin, U. (2024). Ethical leadership and employee performance: The role of Islamic work ethics and knowledge sharing. Human Systems Management, 43(1), 51-63.
Zia, M. Q., Naveed, M., Fasih, S. T., Aleem, M. U., & Ramish, M. S. (2022). The interactive effect of Islamic work ethics and leader-member exchange on workplace deviance behaviour and adaptive performance. International Journal of Ethics and Systems, 38(3), 530-548