ارزیابی عملکرد اقتصادی- اجتماعی دهیاریها در جهت توسعه سکونتگاههای روستایی مطالعه موردی: روستاهای بخش مرکزی شهرستان باخرز
الموضوعات : geographical and environmentalجعفر الیاسی مقدم 1 , حمید جعفری 2 , کتایون علیزاده 3
1 - دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
2 - دانشیار گروه جغرافیا، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران – (نویسنده مسئول)
3 - دانشیار گروه جغرافیا، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد،ایران
الکلمات المفتاحية: ارزیابی عملکرد دهیاری , توسعه روستایی, سکونتگاههای روستایی, شهرستان باخرز,
ملخص المقالة :
در عصر کنونی، هر سازمانی برای کارآیی و اثربخشی بیشتر فعالیت های خود، نیازمند ارزیابی دقیق عملکرد است. با توجه به اینکه دهیاریها به عنوان یکی از نهادهای مدیریتی نوین حدود 2 دهه است که جهت اداره امور روستاهای کشور تأسیس شده ند. لذا مقاله حاضر با هدف، ارزیابی عملکرد اقتصادی – اجتماعی دهیاریها در جهت توسعه سکونتگاههای روستایی بخش مرکزی شهرستان باخرز تدوین شده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و از حیث روش توصیفی- تحلیلی است. ابزار تحقیق پرسشنامه ای در راستای فرضیه های تحقیق بوده که روایی آن از طریق تکنیک دلفی و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای همه ابعاد مورد بررسی تأیید شده است. جامعۀ آماری تحقیق، شامل 25 روستای دارای دهیاری بوده که طبق فرمول کوکران بایستی24 روستا به عنوان نمونه انتخاب می شدند لیکن تمام 25 روستا با مجموع 5445 خانوار انتخاب، 359 پرسشنامه توسط سرپرستان خانوار تکمیل گردید. جهت ارزیابی عملکرد دهیاریها در بعد اقتصادی 13 گویه و در بعد اجتماعی 11 گویه مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحقیق بیانگر آن است که در بعد اقتصادی گویه مشارکت زنان در فعالیت های اقتصادی و در بعد اجتماعی گویه برگزاری مراسمات فرهنگی- مذهبی بیشترین تأثیر را در توسعه روستاهای مورد مطالعه داشته اند. همچنین نتایج تحقیق نشان می دهد که بین عملکرد دهیاریها و وضعیت اقتصادی و اجتماعی روستاها رابطه معنادار وجود داشته و مطابق آزمون فریدمن، عملکرد دهیاریها بیشترین تأثیر را بر وضعیت اجتماعی و سپس اقتصادی سکونت گاههای روستایی داشته است.
