بررسی و شناسایی آلودگی ماهی و میگوهای پرورشی به ویبریو در استان خوزستان
الموضوعات :رضا سلطانی 1 , زهرا متقی 2 , حسین خدابنده شهرکی 3
1 - . دانشجوی دکتری بهداشت مواد غذایی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران
2 -
3 -
الکلمات المفتاحية: قزل آلای رنگین کمان , کپور , میگو , ویبریو , بیماری مشترک ,
ملخص المقالة :
چکیده بیماری ویبریوزیس یکی از بیماری های مهم مشترک بین ماهیان پرورشی و انسان در صنعت آبزی پروری است . این باکتری از خانواده ویبریوناسه بوده و شامل باسیل های خمیده ، متحرک ، بی هوازی اختیاری شیمیوارگانوتروف ، کاتالاز و اکسیداز مثبت است. هدف از تحقیق حاضر بررسی حضور احتمالی باکتری ویبریو در ماهیان قزل آلا، کپور و میگوی پرورشی است. برای این منظور 120 عدد ماهی قزل آلا، کپور و میگو از مزارع پرورشی استان خوزستان صید و در مجاورت یخ به آزمایشگاه مرکز تحقیقات موادغذایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد منتقل گردید، سپس از قسمت کبد و محوطه بطنی نمونه های ذکر شده به شکل جداگانه نمونه برداری و پس از هموژنیزاسیون در محیط Trypticase Soy Broth (TSB) 24 ساعت در 30 درجه سانتی گراد گرم خانه گذاری شدند. بعد از آن بر روی محیط تیوسولفات سیترات بایل ساکارز آگار(TCBS) کشت داده شدند، محیط ها به مدت 48 الی 72 ساعت در دمای 25 درجه سانتی گراد گرمخانه گذاری شد و سپس بر اساس وجود یا عدم وجود پرگنه های رشد کرده ، 84/30 درصد از گوشت نمونه های مطالعه شده (37 قطعه) آلوده به ویبریو بودند که بسیار شایان توجه بود. با توجه به بررسی های عمل آمده قبلی و نتایج حاصل از این مطالعه ، نظارت و کنترل زنجیره تولید و تشخیص به موقع این ارگانیسم در طول این زنجیره می تواند در کاهش آلودگی فراورده های دریایی از جمله ماهی ها نقش به سزایی داشته باشد. این امر در نهایت باعث به حداقل رسیدن ابتلا به این بیماری در افراد جامعه می شود .
منابع
1.آخوندزاده بستی از ابراهیم زاده موسوی، ح. میثاقی، ع سلطانی .م. اسماعیلی، ح. (۱۳۸۶). بررسی گونه های ویبریو در میگوهای پرورشی Paeneus indicus و دریایی semisulcatus Paeneus صید شده در استان بوشهر مجله تحقیقات دامپزشکی 62 (5) :310-307
2.رضویلر، و (۱۳۸۷) میکروبهای بیماری را در مواد غذایی و اپیدمیولوژی مسمومیتهای غذایی انتشارات دانشگاه تهران، ۱۱۱-۱۱۵
3.سلطانی، م. کاکولکی، ش. آوخ کیسمی، م. (۱۳۷۹). جداسازی و شناسایی گونه های غالب ویبریو در میگوهای پرورشی تعدادی از کارگاههای پرورش میگوی بوشهر مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران. ۵۵ (۲): ۳۲- ۲۹
4.اخلاقی، م ،حقیقی ز منصوری، ه. (۱۳۹۱). مطالعه ایمنوسیتوشیمی ،کبد، طحال و روده ماهی قزل آلای رنگین کمان ایمن شده با آنتی ژن ویبریو آنگوئیلاروم مجله تحقیقات دامپزشکی. ۶۷ (۲): ۱۹۷- ۱۹۱
5. Ansari M, Raissy M (2010). In vitro susceptibility of commonly used antibiotics against isolated from Lobster (Panulirushomarus). Af. J. Microb. Res., pp. 629-631. Vibrio
6. Austin B; Austin DA. (2007) Bacterial fish pathogens, disease of farmed and wild fish, 4rd ed. Springer, Praxis Publishing, UK.
7. Chrisolite B, Thiyagarajan S, Alavandi SV, Abhilash EC, Kalaimani N, Vijayan KK, Santiago TC (2008). Distribution of luminescent Vibrio harveyi and their bacteriophages in a commercial shrimp hatchery in South India. Aquaculture, 275: 13-19.
8. Di Pinto A, Ciccarese G, Tantillo G, Catalano D, Fortel VT (2005). A Collagenase- Targeted Multiplex PCR Assay for Identification of Vibrio alginolyticus, Vibrio cholera and Vibrio parahaemolyticus. J. Food. Prot., 68: 150-153.
9. Garrity GM; Holt JG.(2001) The road map to the manual. In; Brgey's manual of systematic bacteriology. 2nd ed, Vol. 1 (edsD. R Boone and R. W Castenbolz). Springer, New York.
10. Hosseini H, Cheraghali MA, Yalfani R, Razavilar V (2004). Incidence of Vibrio spp. in shrimp caught off the south coast of Iran. Food Control., 15: 187-190.
11.Gopal, S., Otta, S.K., Kumar, S., Karunasagar, I., Nishibuchi, M. and Karunasagar, I. (2005).
Occurrence of Vibrio species in tropical shrimp culture environment, implication for food safety.
International Journal of Food Microbiology, 102: 151-159.
12.Oliver, J.D. and Japer, J.B. (1997).Vibrio species. In: Doyle MP, Beuchat L.R and Montville T.J.
(Eds.), Food Microbiology – Fundamentals and Frontiers. Washington DC: ASM Press, pp. 228-264.
13.Baffone, W., Pianetti, A., Bruscolini, F., Barbieri, E. and Citterio, B. (2000). Occurrence and
expression of virulence-related properties of Vibrio species isolated from widely consumed sea food
products. International Journal of Food Microbiology, 54: 9-18.
14.Codex Alimentarius (2009). Code of practice for fish and fishery products, First edition, FAO and
WHO, Rome.
15. Kvenberg, E.J. (1991). Non-indigenous Bacterial Pathogens, In: Microbiology of Marine Food
Products. (Eds.), Donn RW, Cameron H Van Nostrand Reinhold, New York, pp. 263-291.
16. Rodricks, E.G. (1991). Indigenous Pathogen: Vibrionaceae In: Microbiology of Marine Food
Products. (eds) Donn, R. W. and Cameron, H. Van Nostrand Reinhold, New York, pp. 285-295.
17. Tarr CL, Patel JS, Puhr ND, Sowers EG, Bopp CA, Strockbine NA. Identification of Vibrio isolates by a multiplex PCR assay and rpoB sequence determination. J Clin Microbiol. 2007;45(1):134-40.
18. Bej AK, Patterson DP, Brasher CW, Vickery MCL, Jones DD, Kaysner CA. 1999. Detection of total and hemolysin producing Vibrio parahaemolyticus in shellfish using multiplex PCR amplification of tlh, tdh and trh. J Microbiol Method. 1999;36(3):215–225.
19. Zhou, S., Hou, Z., Li, N and Qin, Q. (2007) Development of a SYBR Green I real-time PCR for quantitative detection of Vibrio alginolyticus in seawater and seafood, J Appl Microbiol. 103:1897-1906. PMID: 17953599.
20.Shirazi MH, Ranjbar R, Salari MH, Bagheri Tirtash Y, Najafi A, Sadeghifard, N. Isolation of Vibrio parahaemolyticus from fish in Tehran and their antimicrobial resistance. Iranian J Infect Diss Trop Med. 2007;11(35):65-68.
21.Jalali jafari B, Barzegar dolatabadi M. Shrimp health management. 2nd ed. Tehran: Noorbakhsh Publications; 2009.
22.Mahmud Z, Kassu A, Mohammad A, Yamato M, Bhuiyan NA, Balakrish Nair G, et al. Isolation and molecular characterization of toxigenic Vibrio parahaemolyticus from the kii Channel, Japon. Microbiol Res. 2006;161(1):25-37.
23.Ottaviani D, Santarelli S, Bacchiocchi S, Masini L, Ghittino C, Bacchiocchi I. Presence of pathogenic Vibrio parahaemolyticus strains in mussels from the Adriatic Sea, Italy. Food Microbiol. 2005;22(6):585-590.
24.Senachai P, Chomvarin C, Namwat W, Wongboot W, Wongwajana S, Tangkanakul W. Application of tetraplex PCR for detection of Vibrio cholerae, V. parahaemolyticus, V. vulnificus and V. mimicus in cockle. Southeast Asian J Trop Med Publ Health. 2013;44(2):249-58.
25.Maheshwari M, Krishnaiah N, Ramana V. Evaluation of Polymerase Chain Reaction for the detection of Vibrio cholerae in Contaminants. Ann Biol Res. 2011;2(4):212-217.
