اولویت بندی قابلیت ها و جاذبه های گردشگری در محدوده های بازآفرینی شده تاریخی (مطالعه موردی: محدوده تاریخی زندیه شیراز)
الموضوعات :سید کمال الدین شهریاری 1 , علی کریم زاده 2 , شهرزاد شهریاری 3
1 - استادیار گروه شهرسازی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - استادیار، گروه شهرسازی، واحد بیضا، دانشگاه آزاد اسلامی، بیضا، ایران.
3 - عضو هیات علمی، گروه معماری، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران.
الکلمات المفتاحية: مجموعه تاریخی زندیه, گردشگری شهری, بازآفرینی شهری,
ملخص المقالة :
شناخت قابلیتها و جاذبه های گردشگری، در راستای توسعه شهری و ارتقاء حضور گردشگران، حائز اهمیت می باشد. هدف از این پژوهش شناسایی قابلیتها و جاذبه های گردشگری در محدوده های بازآفرینی شده تاریخی، می باشد. در گام اول، جهت شناسایی اصول بازآفرینی گردشگری محور با روش تحلیل محتوا، به ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﺘﻮن ﻧﻈﺮی شامل ﺗﻌﺎرﯾﻒ و بررسی دﯾﺪﮔﺎه و نظریات اﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪان پرداخته شده است. در گام دوم، با بهره گیری از روش میدانی، معیارهای بازآفرینی شهری گردشگری محور، از طریق پرسشنامه گردشگران شهری در محور بازآفرینی شده زندیه شیراز، مورد آزمون واقع شده که پرسشنامه گردشگران شهری با نرم افزار SPSS و بهره گیری از آزمون فریدمن تحلیل شده و قابلیتهای تاریخی و یادمانی در اولویت اول و قابلیت های فرهنگی، تفریحی و محیطی در اولویت های دوم تا چهارم قرار دارند. این خود راهنمای مناسبی جهت برنامه ریزی های بازآفرینی شهری در محدوده زندیه با محوریت گردشگری خواهد بود.
1. ابراهیمزاده، عیسی؛ کاظمی زاد، شمس الله؛ و اسکندری ثانی، محمد. (1389). برنامهریزی استراتژیک گردشگری با تأکید بر گردشگری مذهبی مطالعه موردی شهر قم. پژوهشهای جغرافیای انسانی، 76، 115-141.
2. آیینی، محمد؛ و اردستانی، زهرا السادات. (1388). هرم بازآفرینی و مشارکت مردم، معیار ارزیابی برنامههای توسعه درونزای شهری (نمونه موردی: رویکرد قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضه مسکن به بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری). هویت شهر، 3(5)، 47-58.
3. بحرینی، سیدحسین؛ ایزدی، محمدسعید؛ و مفیدی، مهرانوش. (1393). رویکردها و سیاستهای نوسازی شهری (از بازسازی نت بازآفرینی شهری پایدار). مطالعات شهری، 9، 17-30.
4. بهزادفر، مصطفی. (1386). هویت شهر، نگاهی به هویت شهر تهران. تهران: شهر.
5. پامیر، سای. (1394). آفرینش مرکز شهری سرزنده اصول طراحی شهری
و بازآفرینی. (مصطفی بهزادفر و امیر شکیبامنش، مترجم). تهران: دانشگاه
علم و صنعت.
6. تقوایی، مسعود؛ و صفرآبادی، اعظم. (1391). توسعه گردشگری فرهنگی با تأکید بر جاذبههای تاریخی (مطالعه موردی: جاذبههای تاریخی شهر اصفهان). برنامهریزی رفاه و توسعه اجتماعی، 4 (12)، 59-78.
7. ﺣﯿﺪریﭼﯿﺎﻧﻪ، رحیم. (1387). ﻣﺒﺎﻧﯽ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪرﯾﺰی ﺻﻨﻌﺖ ﮔﺮدﺷﮕﺮی. ﺗﻬﺮان: ﺳﻤﺖ.
8. عباس زاده، مظفر؛ محمدمرادی، اصغر؛ و سلطان احمدی، الناز. (1394). نقش ارزش های میراث معماری در توسعه گردشگری فرهنگی مطالعه موردی بافت تاریخی ارومیه، مطالعات شهری، 14، 77-90.
9. قنبری، یوسف؛ کماسی، حسین؛ جمینی، داود؛ و آریان پور، آزاد. (1391). شناسایی و اولویتبندی جاذبههای گردشگری شهرستان روانسر بر اساس جذب گردشگر. جغرافیا و پایداری محیط،3، 65-86.
10. کریم زاده، علی؛ شهریاری، سید کمال الدین؛ و اردشیری، مهیار. (1396). تبیین سیاستهای فرهنگی تأثیرگذار بر بازآفرینی شهری فرهنگ محور (با تأکید بر تجارب بازآفرینی شهری استانبول ترکیه). هویت شهر، 11 (29)، 95-106.
11. مولائی هشجین، نصراله؛ و ابراهیمی، حیدر. (1393). شناسایی قابلیتها و جاذبههای گردشگری و تأثیر آن بر جذب گردشگر در شهرستان املش. برنامهریزی منطقهای، 4(16)، 95-108.
12. نصراللهی، زهرا؛ جهانبازی، ندا؛ و ناصری، طاهره. (1393). رده بندی استانهای کشور برحسب جاذبههای گردشگری. مطالعات مدیریت گردشگری، 9(28)، 17-37.
13. Cinderby, S., Forrester, J., Jones, M., Schofield, P., Shaw, S., Snell, C.,& Owen, A. (2007). Leisure and tourism-led regeneration in post industrial cities: challenges for urban design. York: SEI. In SITU Report.
14. Costas, S. (2011). Urban Tourism and Urban Change. New York: Routledge.
15. Gezici, F., & Kerimoglu, E. (2010). Culture, tourism and regeneration process in Istanbul, International Journal of Culture, Tourism and Hopsitality Research, 4(3), 252-265.
16. Guo, Z., Xiao, X., Gan, Y., & Zheng, Y. (2001). Ecosystem Functions, Servicesand their Values, A case study in Xingshan Country of China, Ecological economics, 38, 141-154.
17. Hall, C. M. & Page, S. J. (2014). The geography of tourism and recreation: Environment, place and space. London: Routledge.
18. Hall, P. (1993). Forces Shaping Urban Europe. Urban
Studies, 30 (6), 883- 898.
19. Jansen-Verbeke, M. (1986). Inner city tourism: resources, tourists, and promoters. Annals of Tourism Research, 13(1), 79-100.
20. Law, C. M. (1987). Conference and exhibition tourism. Built Environment, 13 (2), 85-95.
21. Law, C. M. (1992). Urban tourism and its contribution to economic regeneration. Urban Studies, 29(3/4), 599-618.
22. Law, C. M. (1993). Urban Tourism: Attracting visitors to large cities. London: Mansell.
23. Ozden, P. (2008). An opportunity missed in tourism-led regeneration: Sulukule. WIT Transactions on Ecology and the
Environment, 115,141-152.
24. Shaw, G., & Williams, A. M. (1994). Critical Issues in
Tourism: A Geographical Perspective. Oxford: Blackwell.
25. Smith, A., & Timberlake, M. (1995). Conceptualizing and Mapping the Structure of World System Cities System .Urban Studies, 32, 287-302.
26. Smith, M. K.(Ed). (2006). Tourism, Culture and Regeneration. Wallingford: Cabi.
27. Swarbrooke, J. (2000). Tourism, economic development and urban regeneration: a critical evaluation, in M. Robinson, R. Sharpley, N. Evans, P. long and J. Swarbrooke (eds.), Developments in Urban and Rural Tourism: Reflections on International Tourism, Sunderland: Business Education Publishers.
28. Zukin ,S. (1995). The cultures of cities. Oxford: Blackwell.