نقش سازماندهی فضایی و ادراکی خیابان در احساس امنیت عابرین (نمونه موردی شهر تبریز)
الموضوعات :
لیلا رحیمی
1
(دکترای شهرسازی، استادیار دانشگاه تبریز.)
محمدتقی پیربابایی
2
(دکترای طراحی شهری، دانشیار دانشگاه هنر اسلامی تبریز)
الکلمات المفتاحية: امنیت, خیابان, سازمان فضایی- ادراکی, عابرین, شهر در متون اسلامی,
ملخص المقالة :
پژوهش حاضر در پی تأکید بر اهمیت خیابان و احساس امنیت، در جستجوی شناخت عناصر و کیفیات سازمان فضایی و ادراکی خیابان و نقش آنها در احساس امنیت عابرین است. روش تحقیق به صورت پیمایشی و تطبیقی در سه خیابان شهر تبریز که به صورت نمونه های هدفمند و متفاوت در قدمت، کیفیات فضایی، ساختاری و نوع عملکرد و فعالیت انتخاب شده، انجام گرفت. تنوع نمونه ها، امکان تحلیل انواع خیابان های شهری و تعمیم پذیری تحقیق را فراهم کرده است. نتایج نشان داد، علاوه بر وجود همبستگی معنادار بین عوامل سازماندهی فضایی و ادراکی، نقش سازمان فضایی، قویتر و از میان شاخص های آن، وضوح فضا و از میان شاخص های عوامل ادراکی-خوانایی، ویژگی های جداره خیابان، بیشترین نقش را در احساس امنیت عابرین دارا می باشد. در انتها با توصیه هایی درمورد بهینه سازی سازمان فضایی و ادراکی خیابان برای ارتقاء احساس امنیت عابرین ارائه شده است.
