اثر مستقیم و غیر مستقیم توسعه مالی بر رشد اقتصادی ایران
الموضوعات : دانش مالی تحلیل اوراق بهادارفاطمه شمس الاحرار فرد 1 , اسفندیار جهانگرد 2
1 - مسئول مکاتبات
2 - ندارد
الکلمات المفتاحية: توسعه مالی, عمق مالی, اثر مستقیم, اثر غیر مستقیم, آزاد سازی مالی, سرکوب مالی,
ملخص المقالة :
نوشتارهایی که در آنها رابطه بین نظام مالی و رشد اقتصادی مورد بحث قرار می گیرد به دو گروه متمایز تقسیممی گردند، آزادسازی مالی و سرکوب مالی. درنوشتارهایی که از آزادسازی مالی حمایت می گردد پول یا نظام مالیباعث رشد اقتصادی در یک کشور می گردد، در حالی که در نوشتارهایی که از سرکوب مالی حمایت می گردد پولیا نظام مالی یک مانع در نظر گرفته می شود. یافته های نظری و تجربی اخیر بین المللی تاکید روزافزونی بر نظاممالی در توضیح رشد اقتصادی دارند .آنان از این بحث حمایت می کنند که یک بخش مالی پرقدرت باحداقل بحرانهای مالی، برای رشد اقتصادی ضروری می باشد. در شواهد بین المللی نشان داده شده که ارتباط بین بخش مالی ورشد هم مستقیم و هم از طریق افزایش در نرخ سرمایه گذاری و بهره وری کل عوامل غیرمستقیم می باشد. از اینگذشته شواهدی در مورد دو جهتی بودن رابطه بین بخش مالی و بخش واقعی اقتصاد نیز وجود دارد. در این مقاله،امکان وجود اثرات مستقیم و غیر مستقیم و بازخورد نشان داده می شود، بنابراین از روش مناسب رویکرد الگویحداکثر درستنمایی با اطلاعات کامل یوهانسن استفاده می گردد و همچنین برای (VECM) بردار تصریح خطایبررسی جهت رابطه میان متغیرها و تعیین جهت ارتباط میان بخش مالی و بخش واقعی اقتصاد از روش پسران شین1350 در ایران میباشد. این مقاله معرف پیشرفت - استفاده می شود. دوره زمانی مورد مطالعه 80 (ARDL) و اسمیتهایی نسبت به قبل می باشد : اول برای تخمین از دو الگو استفاده می گردد .در الگوی اول تنها اثرات مستقیم وغیرمستقیم بخش مالی بر بخش واقعی اقتصاد بررسی می گردد، در حالیکه در الگوی دوم الگوی اول با در نظرFIML گرفتن امکان وجود اثرات بازخور بین بخش های مالی و واقعی کاملتر می گردد. دوم، در این مقاله از روشاستفاده شده که امکان وجود روابط چند گانه بین بخش مالی و بخش واقعی را بررسی می کند. نتیجه VECM1350 رابطه مثبت و معنی داری میان توسعه مالی و رشد - بدست آمده این می باشد که در ایران، طی سالهای 85اقتصادی وجود ندارد چرا که رابطه بدست آمده نشان می دهد که تولید ناخالص داخلی سرانه تاثیر منفی بر حجمنقدینگی (به عنوان یکی از شاخص های توسعه مالی) دارد و همچنین جهت رابطه میان توسعه مالی و رشداقتصادی دو طرفه نمی باشد و چون رابطه دو طرفی بین متغیرهای توسعه مالی و سرمایه گذاری وجود ندارد، ازاینرو امکان اثرات بازخور نیز در این مدل وجود ندارد.
