سرمایه‌های اجتماعی و انسانی و شاخص‌های اقتصاد سلامت در ایران: رویکرد کوتاه‌مدت و بلندمدت

الموضوعات : اقتصاد کاربردی

علی شاهین پور ¹ , کرم کارابولوت ²

1 - گروه اقتصاد- واحد عجبشیر- دانشگاه آزاد اسلامی، عجبشیر، ایران
2 - گروه اقتصاد- سیاست اقتصادی، دانشکده اقتصاد و علوم اداری، دانشگاه آتاتورک، ارزروم، ترکیه.

تاريخ الإرسال : 09 الخميس , صفر, 1443 تاريخ التأكيد : 17 الإثنين , ربيع الثاني, 1443 تاريخ الإصدار : 17 الإثنين , ربيع الثاني, 1443

الکلمات المفتاحية: اقتصاد سلامت, شاخص موجودی اقتصاد سلامت, شاخص نهاده اقتصاد سلامت, سرمایه انسانی, سرمایه اجتماعی,

ملخص المقالة :

یکی از عوامل مهم و زیربنایی توسعه، توجه به سلامت نیروی انسانی به معنی خاص و سلامت جمعیت به معنای عام می‌باشد. کیفیت نیروی انسانی به لحاظ سلامتی و آموزش، مهم‌ترین وسیله برای پیشبرد توسعه اقتصادی به‌عنوان هدف نهایی سیاست‌های اقتصادی است. لذا هدف مقاله، بررسی اثرات سرمایه‌های اجتماعی و انسانی بر اقتصاد سلامت در ایران می‌باشد. موضوع با روش اقتصادسنجی خودبازگشت با وقفه‌های توزیعی (ARDL) در بازه 1365-1397 در کشور جمهوی اسلامی ایران تجزیه و تحلیل گردیده‌است. یافته‌های تحقیق حاکی از وضعیت نامطلوب سرمایه اجتماعی در دوره مورد بررسی است. این متغیر در کوتاه‌مدت بر شاخص‌های سلامت تاثیر دوره‌ای داشته ولی در بلندمدت اثر آن بر هر دو شاخص اقتصاد سلامت از نظر آماری اثبات نگردیده‌است. سرمایه انسانی هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت بر شاخص اقتصاد سلامت تاثیر مورد انتظار داشته‌است. هم‌چنین، اثر شاخص قیمت مصرف‌کننده (تورم) بر هر دو شاخص نهاده و موجودی اقتصاد سلامت منفی بوده است. ضریب جینی به‌عنوان شاخص نابرابری درآمدی بر هر دو شاخص اقتصادسلامت تاثیر منفی بر جای گذاشته‌است. نرخ شهرنشینی، اثر مثبت بر هر دو شاخص اقتصاد سلامت داشته است.