تاریخچه تدوین و جایگاه کتاب دعای مشترک در مذهب پروتستان از مسیحیت و جایگاه و منزلت ادعیه و شعائر در دین اسلام

الموضوعات :

منصوره نجات نیا ¹ (دانشجو دکتری ادیان و عرفان.)
بخشعلی قنبری(نویسنده مسئول) ² (دکتری تخصصی ادیان و عرفان، دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ادیان وعرفان.)
محمد رضا عدلی ³ (دکتری تخصصی ادیان و عرفان، دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی تهران مرکزی، عضو هیئت علمی دانشگاه ازاد اسلامی تهران مرکزی، مدیر گروه ادیان و عرفان دانشگاه آزاد تهران مرکزی.)

تاريخ الإرسال : 14 الثلاثاء , ربيع الثاني, 1444 تاريخ التأكيد : 19 الأحد , ربيع الثاني, 1444 تاريخ الإصدار : 27 الجمعة , صفر, 1444

الکلمات المفتاحية: اسلام, قرآن, مسیحیت, کتاب دعا, انگلیکن, کرانمر,

ملخص المقالة :

کتاب دعای مشترک، عنوان کوتاه تعدادی از کتب ادعیه است که در کلیساهای مسیحیت، ازجمله کلیسای انگلیکن به‌عنوان منابع نیایش خوانده می‌شوند و در مذاهب مسیحیت از جایگاه بالایی برخوردارند. کتاب دعای اصلی مذهب انگلیکن در سال 1549 در دوران ادوارد ششم در انگلستان منتشر شد. این کتاب که محصول اصلاحات کلیسای انگلیس پس از قطع رابطه با کلیسای رم است، توانست جایگاهی مهم در این کلیسا بیابد. در دوران اصلاحات، برای اولین بار توماس کرانمر اسقف اعظم کلیسای کنتربری، آن را نگارش رسمی کرد که شواهدی از الهیات پروتستانی در سراسر کتاب قابل‌مشاهده است. استقبال بی‌نظیر مسیحیان به دلیل دسترسی آسان احکام و شرایعی که در این کتاب گنجانده شده، هر فرد مسیحی را برای انجام مراسم، به ادعیه و دیگر امور دینی و تکلیفی ترغیب می‌کند. این کتاب در کنار کتاب مقدس، ضمن ایفای نقشی برجسته، شعائر مسیحیت را در آن روشن‌تر به نمایش می‌گذارد. در اسلام نیز شعائر دینی با توجه به منابع غنی مشهود در آن و همۀ بخش‌های اصول فقهیِ اسلام که برگرفته از قرآن و تعالیم پیامبر بزرگ اسلام است را دربر می‌گیرد، دستورالعمل‌هایی سازنده و روشنگرانه‌ برای هر فرد مسلمان توصیه شده است.

المصادر:

1.    حداد‌ عادل، غلامعلی. (1375). دانشنامه جهان اسلام. بنیاد دایرة المعارف اسلامی.
2.    سجادی، جعفر. (1380). فرهنگ معارف اسلامی. (ج1). انتشارات کومش.
3.    شیخ طوسى. المبسوط. (ج2). تهران: مرتضوى.
4.    شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان. المقنعة. قم: دفتر انتشارات اسلامى.
5.    علامه حلى. مختلف الشیعه. (ج4). قم: دفتر انتشارات اسلامى.
6.    فخر المحققین. ایضاح الفوائد. (ج1). قم: اسماعیلیان.
7.    مجلسی، محمدباقر. (1403ق). بحارالانوار. (ج۶، چاپ دوم). بیروت: مؤسسة الوفاء.
8.    مطهری، مرتضی. (1420ق). اسلام و مقتضیات زمان. (ج۲). تهران: صدرا.
9.    مکارم شیرازی، ناصر. (1416ق). انوار الاصول. (ج۲). قم: انتشارات نسل جوان.
10.    مکى عاملى، محمد بن جمال‌الدین (شهید اول). القواعد و الفوائد. (ج1).
11.    نوری، محمد اسماعیل. (1379). کتابخانه مدرسه فقاهت. ناشر: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نمایندگی ولی‌فقیه، اداره آموزش‌های عقیدتی سیاسی.

_||_