تاثیر اصلاح شیمیایی آرد چوب بر دوام طبیعی، خواص حرارتی و ریختشناسی چندسازه چوب پلاستیک در برابر قارچ رنگینکمان (Trametes Versicolor)
الموضوعات :سعید اسمعیلیمقدم 1 , افسانه شهرکی 2 , فاطمه دهدست 3 , ملیحه آصفی 4
1 - دانشآموخته کارشناسیارشد رشته فرآوردههای چندسازه چوب، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
2 - دانشجوی دکتری تخصصی رشته فرآوردههای چندسازه چوب، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
3 - دانشآموخته کارشناسیارشد رشته فرآوردههای چندسازه چوب، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
4 - دانشآموخته کارشناسیارشد رشته فرآوردههای چندسازه چوب، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
الکلمات المفتاحية: اصلاح شیمیایی, چندسازه چوب پلاستیک, خواص حرارتی, دوام طبیعی,
ملخص المقالة :
دوام طبیعی چندسازه های چوب پلاستیک با آرد چوب اصلاح شده در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفت. اصلاح شیمیایی آرد چوب در 4 سطح بدون تیمار، مرسریزاسیون، بنزیلاسیون و استیلاسیون به عنوان متغیرهای پژوهش حاضر در نظر گرفته شدند. فرآیند اختلاط مواد توسط دستگاه اکسترودر انجام شد و نمونه های آزمونی از طریق روش قالبگیری تزریقی ساخته شدند. نمونه های آزمونی به مدت های 8، 12 و 16 هفته در مجاورت قارچ رنگینکمان با دمای 25 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 75 درصد مطابق با استاندارد BS 838:1961 قرار گرفتند. کاهش جرم چندسازه و همچنین کاهش جرم آرد چوب به عنوان معیارهای آزمون اندازه گیری شدند. جهت اطمینان از اصلاح شیمیایی آرد چوب و جهت اطلاع از میزان واکنش آرد چوب با مواد شیمیایی به ترتیب از آزمون های طیف سنجی مادون قرمز (FTIR) و درصد تغییرات وزن (WPG) استفاده شد. خواص حرارتی چندسازه های چوب پلاستیک در سطوح مختلف پوسیدگی توسط آزمون TGA انجام شد. جهت مطالعه ریخت شناسی چندسازههای ساخته شده نیز از میکروسکوپ الکترونی پویشی (SEM) استفاده گردید. نتایج نشان داد که در اثر اصلاح شیمیایی آرد چوب، کاهش جرم چندسازه چوب پلاستیک و کاهش جرم آرد چوب کاهش یافته است. به طوری که بهترین مکانیسم اصلاح شیمیایی در کنترل پوسیدگی، تیمار استیلاسیون و بیشترین میزان درصد تغییرات وزن مربوط به تیمار بنزیلاسیون بود. نتایج مربوط به خواص حرارتی چندسازه های چوب پلاستیک نشان داد که با افزایش پوسیدگی در خواص حرارتی افت شدیدی حاصل شد. نتایج طیف سنجی مادون قرمز نیز انجام اصلاح شیمیایی آرد چوب را تایید کرد. تصاویر میکروسکوپی حاکی از آن بود که با افزایش زمان پوسیدگی به میزان ترک و شکاف ها در چندسازه افزوده شد، اما در اثر اصلاح شیمیایی، به خصوص در تیمارهای استیلاسیون و بنزیلاسیون میزان این ترک ها کاهش یافت.