بررسی میزان تنبلی اجتماعی جوانان و نقش آن در توسعه پایدار(مورد مطالعه: جوانان شهر تهران)
الموضوعات : مطالعات توسعه اجتماعی ایراننرگس اثباتی 1 , زهرا زارع 2 , نوروز هاشم زهی 3
1 - کارشناسی ارشد پژوهش علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران.
2 - استادیار گروه علوم اجتماعی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران (نویسنده مسئول).
3 - ستادیار گروه علوم اجتماعی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: توسعه پایدار, تنبلی اجتماعی, حمایت اجتماعی, جوانان,
ملخص المقالة :
این پژوهش با هدف شناخت میزان تنبلی اجتماعی جوانان شهر تهران به عنوان یک مانع توسعه پایدار و عوامل موثر برآن صورت گرفته است. بدین منظور از بین عوامل و متغیر های گوناگون مؤثر، ویژگی های فردی و خانوادگی جوانان و حمایت های اجتماعی شامل: حمایت عاطفی، حمایت مالی، حمایت خدماتی، حمایت مشورتی، حمایت مصاحبتی و حمایت اطلاعاتی به عنوان متغیرهای مستقل انتخاب شدند. روش تحقیق در این پژوهش، پیمایش می باشد و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه با اعتبار سازه است. جامعه آماری، جوانان 18 تا 35 سال شهر تهران هستند. حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 400 نفر محاسبه شد. یافته های تحقیق نشان می دهد که میزان تنبلی اجتماعی در سطح متوسط است. بین سن، جنسیت و میزان حمایت اجتماعی خانواده با میزان تنبلی جوانان رابطه معنادار وجود دارد. تنبلی اجتماعی مانعی برای مشارکت خودجوش و تاثیرگذار جوانان در امور جامعه محسوب می شود و این موضوع در فرایند توسعه پایدار نقش منفی و مهمی ایفا می کند.
_||_