پیش بینی نشاط اجتماعی براساس عدالت اجتماعی شهروندان اراک در سال 1398
الموضوعات :
مطالعات توسعه اجتماعی ایران
جواد اتابکی
1
,
مریم یارمحمد توسکی
2
,
فرهاد امام جمعه
3
1 - دانشجوی دکترای تخصصی جامعه شناسی اقتصادی و توسعه، گروه علوم اجتماعی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
2 - استادیار گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران
3 - دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشکده علوم انسانی، واحد اراک، دانشگاه آزاد اسلامی، اراک، ایران.
تاريخ الإرسال : 06 الثلاثاء , صفر, 1445
تاريخ التأكيد : 30 الأحد , ربيع الأول, 1445
تاريخ الإصدار : 09 الجمعة , جمادى الثانية, 1445
الکلمات المفتاحية:
عدالت جنسیتی,
عدالت زیستی,
نشاط اجتماعی,
عدالت توزیعی,
عدالت مراوده ای,
عدالت قضایی,
ملخص المقالة :
امروزه عدالت اجتماعی یکی از مهم ترین نیازهای جوامع بشری است و به عنوان یکی از پارامترهای توسعه ی اجتماعی نیز معرفی شده است. چرا که شهروندان برای رسیدن به شرایط مطلوب زندگی در جامعه نیازمند عدالت اجتماعی هستند. هدف از این پژوهش بررسی نقش عدالت اجتماعی در ایجاد نشاط اجتماعی شهروندان اراک در سال 1398 است. این پژوهش براساس هدف کاربردی و براساس روش گردآوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی و پیمایشی و براساس براساس ماهیت داده ها کمی می باشد. جامعه آماری از شهروندان 15 تا 64 سال شهر اراک در سال 1397 تشکیل شده است. نمونه آماری شهروندان بر اساس جدول نمونه گیری مورگان به تعداد 400 نفر تعیین گردیده است. همچنین روایی و پایایی پرسشنامه از طریق تحلیل عاملی و ضریب K M O و کرونباخ بررسی شد. نتایج نشان داد که عدالت اجتماعی 63% در نشاط فردی و 54% در نشاط جمعی، عدالت توزیعی 69% در نشاط اجتماعی تاثیر معناداری دارد. همچنین عدالت مراوده ای 45%، عدالت جنسیتی 37%، عدالت قضایی 49% و عدالت زیستی 41% در نشاط اجتماعی شهروندان شهر اراک تاثیر معناداری دارد. جامعهای که بخواهد به آرمان های انسانی خود برسد، لازمه آن داشتن شهروندانی با نشاط است و برای ارتقای این نشاط، باید فضای امیدوارکنندهای در ساختار جامعه وجود داشته باشد و عدالت اجتماعی یکی از ابزارهای مهم برای ایجاد چنین فضایی می باشد.
المصادر:
_||_
اسماعیلپور، فاطمه و ملکحسینی، صباح (1391)، استانشناسی مرکزی. تهران: سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی وزارت آموزش و پرورش.
اصغر کیا، علی و امیری، رقیه (1392)، بررسی میزان نشاط اجتماعی و عوامل مرتبط با آن در بین شهروندان 15-64 سال شهر اهواز، برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، دوره 4، شماره 15
پورعزت، علی اصغر (1380). مدیریت دولتی و عدالت اجتماعی. دانش مدیریت. شماره 55
پورعزت، علیاصغر (1380). ضرورت توسعه فرهنگ عدالت پذیر برای نیل به جامعه عدل موعود. ماهنامه تدیبر، شماره 167.
جعفری و همکاران (1383)، بررسی میزان شادی و عوامل همبسته آن در میان دانشجویان دانشگاههای اصفهان.
جمشیدی، محمد حسین (1380)، نظریه عدالت تهران، پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی، چاپ اول، ص 581.
خادمیان، طلیعه، (1391)، بررسی تاثیر عدالت اجتماعی بر شادمانی اجتماعی جوانان شهر تهران،نشریه مطالعات اجتماعی، شماره14
دانش، علی (1395)، بررسی عوامل اجتماعی موثر بر نشاط اجتماعی معلمان شهر یاسوج، وزارت علوم، تحقیقات، و فناوری، دانشگاه یاسوج، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، پایان نامه ارشد.
عنبری، موسی و حقی، سمیه (1393)، اثرات ریسکهای اجتماعی بر نشاط اجتماعی زنان، مجله توسعه روستایی، دوره پنجم، شماره 1، صص 158-133
کارلسون، ریچارد (1380)، زندگی شادمانه، ترجمه پاشا شریفی درآمدی، تهران: انتشارات روانسنجی
کیا، علی اصغر و امیری، رقیه (1392)، بررسی میزان نشاط اجتماعی و عوامل مرتبط با آن در بین شهروندان 46-15 سال شهر اهواز، فصلنامه برنامه ریزی رفاه و توسعه اجتماعی، شماره 15، صص 177-138.
گنجی، محمد (1387)، تحلیل جامعه شناختی موثر بر میزان شادی سرپرستان شهر اصفهان.
گنجی، محمد (1383)، تبیین وضعیت دین داری دانشجویان دانشگاه اصفهان، پایان نامه ارشد،دانشگاه اصفهان.
محتشم، صدرالدین (1391)، بررسی میزان نشاط اجتماعی در شهر بوشهر و عوامل موثر بر آن، پایان نامه کارشناسی ارشد جامعه شناسی، دانشگاه پیام نور تهران.
منیره پور سعید (1395) بررسی رابطه بین سبک زندگی و نشاط اجتماعی (مورد مطالعه افراد 15 تا 25 سال شهر اراک)، پایان نامه کارشناسی ارشد
میر شاه جعفری، ابراهیم (1381)، شادمانی و عوامل موثر بر آن، تازههای علوم شناختی، سال چهارم، شماره سوم.
نائبی، هوشنگ (1380)، پژوهشی در روانشناسی اجتماعی سنجش میزان احساس خوشبختی سرپرستان خانوارهای تهرانی 1374، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دانشگاه تهران، دانشکده علوم اجتماعی.
هزار جریبی، جعفر و آستین فشان، پروانه (1388)، بررسی عوامل مؤثر بر نشاط اجتماعی(با تأکید بر استان تهران)، جامعهشناسی کاربردی، سال بیستم- شماره پیاپی (٣٣)- شماره -١.
Bruni, L. (2010). The happiness of sociality. Economics and eudaimonia: A necessary encounter. Rationality and Society, Vol. 22 (4).
Galati, D & Manzano, M & Sotgiu, I. (2006). The subjective components of happiness and their attainment: a cross-cultural comparison between Italy and Cuba. Social Science Information, Vol. 45, No. 4
Liz, J. (2020). State racism social justice and the COVID-19 Pandemic. Public Philosophy Journal, 3(1), 1-11.
Luna De La Rosa, M., & Jun, A. (2019). The unfinished business of social justice in Christian higher education. Christian Higher Education, 18(5), 356-369.