بررسی پیامدهای اجتماعی خشکی رودخانه زایندهرود بر جامعه کشاورزان شرق اصفهان
الموضوعات : مطالعات توسعه اجتماعی ایرانحسین بهزادفر 1 , اصغر محمدی 2 , منصور حقیقتیان 3
1 - دانشجوی دکتری جامعهشناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران
2 - استادیار گروه جامعهشناسی، واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران (نویسنده مسوول).
3 - دانشیار گروه جامعهشناسی واحد دهاقان، دانشگاه آزاد اسلامی، دهاقان، ایران
الکلمات المفتاحية: زایندهرود, سرمایه اجتماعی, خشکی, تعارض,
ملخص المقالة :
در سالهای اخیر، همگام با رشد جمعیت و وقوع تغییرات و نوسانات اقلیمی، مشکل کمبود آب در کشور تشدید شده و پیامدهای منفی اجتماعی، اقتصادی و زیستمحیطی این بحران بر مناطق مرکزی کشور بهویژه حوزه آبریز زاینده رود بسیار تأثیرگذار بوده است. در حال حاضر خشک شدن زایندهرود از مهمترین نگرانیهای استان اصفهان است که توانسته سبب بروز بحرانهای اجتماعی و اقتصادی فراوانی شود. ازاینرو پژوهش کاربردی حاضر باهدف بررسی خشکی زایندهرود و آثار اجتماعی آن بر جامعه کشاورزان شرق اصفهان با روش پیمایش انجام شد. جامعه آماری پژوهش کشاورزان شرق اصفهان بودند (41000 =N) که بر اساس فرمول کوکران و با روش نمونهگیری تصادفی از نوع خوشهای تعداد 380 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. تجزیه تحلیل دادها با روش تحلیل عاملی تأییدی و با استفاده از نرمافزار amos و Lisrel صورت گرفت. یافتههای تحقیق آثار اجتماعی خشک شدن رودخانه زایندهرود را بر جامعه کشاورزان شرق اصفهان تأیید نمودند؛ و نتایج آزمون فریدمن نشان داد که از بین شش عامل در نظر گرفتهشده: عامل تعارضات اجتماعی، در بالاترین رتبه و عامل مهاجرت در پایینترین رتبه قرار دارد. درنهایت نتایج حاکی از آن است که آثار اجتماعی خشکی زایندهرود در متغیرهایی همچون سلامت اجتماعی، منزلت اجتماعی، سرمایه اجتماعی و رفاه اجتماعی کاهش چشمگیری در بین جامعه کشاورزان شرق اصفهان داشته و در متغیرهای مهاجرت و تعارضات اجتماعی نیز افزایش واضح و آشکاری داشته است.
_||_