نقش هنر در تکامل انسان از منظر زیباشناسی تکاملی
الموضوعات :
روجا علیزاده
1
(عضو هیات علمی- گروه ارتباط تصویری- دانشکده هنر- دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی- تهران- ایران)
الکلمات المفتاحية: زیباشناسی, طبیعت‌گرایی, تکامل, هنر,
ملخص المقالة :
رویکرد طبیعت گرایانه‌ی تکاملی تمایل انسان به هنر و زیبایی را محصول تکامل او و یکی از سازگاری‌های متعددی به شمار می آورد که از طریق انتخاب‌های طبیعی و جنسی در جریان تنازع برای بقاء کسب شده است. بر این اساس میل هنری انسان امروز نتیجه‌ی برنامه‌ریزی ژنتیکی است که از قدیمی‌ترین اجدادش برای وی باقی مانده و این برنامه‌ریزی ژنتیکی نتیجه‌ی نقشی است که هنرها همواره در زندگی انسان بازی کرده اند. این رویکرد در دفاع از این ادعا، بر مواردی مثل جهان‌شمول بودن، کهن بودن و سابقه ی دیرینه ی هنر و هم‌چنین لذت بخش بودن ذاتی آن تکیه می کند. هدف از این پژوهش پرداختن به دیدگاهی نسبتاً نوین در زیباشناسی است که با بهره گیری از دستاوردهای علوم گوناگون به ویژه روان‌شناسی تکاملی در پی آن است از منظری علمی و طبیعت گرایانه همراهی همیشگی هنرها با آدمی را توجیه کند و دلایل منطقی و نظری برای آن بیابد. از منظر نظریه پردازان این حوزه، هنر و زیباشناسی نتیجه ی سازوکار انتخاب طبیعی و انتخاب جنسی و در نتیجه برخاسته از غرایز انسانی‌اند و ریشه در سرشت انسان دارند.
_||_
