روابط ژئواکونومی (اقتصاد ژئوپلیتیکی) ایران و هند و عوامل همگرایی و واگرایی آن
الموضوعات :
علیرضا محرابی
1
(دانشیار جغرافیای سیاسی ،دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران)
قاسم عباسیان فرد
2
(کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه شهید بهشتی ،تهران، ایران)
سروش نیک منش
3
(کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه راهبرد شمال، رشت، ایران)
الکلمات المفتاحية: "سیاستگذاری اقتصادی", " شمال اقیانوس هند", "ژئوپلیتیک, " جمهوری اسلامی ایران",
ملخص المقالة :
اقیانوس هند، به عنوان تسهیل کننده تجارت جهانی و جریان آزاد انرژی از نقش ژئوپلیتیکی و ژئواستراتژیکی ویژهای برخوردار بوده و کناره‌های آن، در محل تلاقی محورهای بزرگ ارتباط زمینی که آسیای شرقی و جنوب شرقی و آسیای جنوبی و... را به آفریقا، اروپا و هند متصل می‌سازد، قرار دارد . ایران و هند دو کشور مهم در منطقه بوده و در طول تاریخ با یکدیگر روابط تنگاتنگی داشته‌اند، از‌این رو ژئواکونومیک این دو کشور با یکدیگر ارتباط ویژهای داشته و بررسی و شناخت عوامل موثر بر آن، حائز اهمیت است. در پژوهش پیش رو که ماهیتی بنیادی دارد و و در پی یافتن واقعیت‌‌ها و شناخت بازتاب‌های برخاسته از کنش متقابل جغرافیا، اقتصاد و سیاست است و با بهره‌گیری از روش تفسیری تحلیلی در پژوهش، به بررسی اثر ژئوپلیتیک ایران در مناسبات اقتصادی با کشور هند پرداخته شده است. با مطالعه اهم مفاهیم پیرامون موضوع مذکور که از مسائل مهم سیاست خارجی و سازمانهای بینالمللی است و همچنین از آنجا که میزان ارتباط با دولتهای خارجی و سازمانهای بینالمللی یکی از نماد‌های توسعه یافتگی یک کشور می‌باشد، در پژوهش حاضر ارتباط بین روابط اقتصادی ایران و هند با جایگاه ژئواستراتژیک ایران و عوامل واگرا و همگرای موثر در توسعه اقتصادی دو کشور پرداخته شده است. نتایج حاصل از این پژوهش، حاکی از آن است که کشور هند می‌تواند به عنوان پیوند دهنده ارتباط بین کشورهای حوزه آسیای مرکزی و قفقاز با کشور هند باشد و انتظار می‌رود که شاهد افزایش چشمگیری در تقویت همگرایی بین ایران و کشور هند باشیم.
_||_
