ارزیابی بیوکلیمای انسانی جنوبغرب دشت گرمسار به منظور ایجاد مجتمع توریستی- تفریحی با استفاده از شاخص ماهانی و ترجونگ
الموضوعات :داوود حسن آبادی 1 , حسن لشکری 2
1 - ندارد
2 - ندارد
الکلمات المفتاحية: بیوکلیمای انسانی, دشت گرمسار, مجتمع توریستی- تفریحی, شاخص ماهانی, شاخص ترجونگ,
ملخص المقالة :
شهرستان گرمسار به دلیل واقع شدن در یک موقعیت خاص جغرافیایی ، شرایط توپوگرافی و سامانه ها ی جوی موثر بر منطقه شرایط زیست اقلیمی ویژه ای را به خود اختصاص داده است .به طوری که تغییرات فصلی و روزانه دما مشکلات عدیده ای را برای فعالیت های گردشگری و به طور کلی ساکنین آن ایجاد نموده است .لذا ضرورت بررسی شرایط بیوکلیمایی و تعیین مواقع آسایش اقلیمی در طول روز و ماههای مختلف سال و تهیه یک تقویم گردشگری احساس می گردد . در این رابطه با استفاده از داده های هواشناسی سینوپتیک وضعیت بیوکلیمایی منطقه مورد بررسی قرار گرفت و نتایج زیر حاصل شد .بهترین شرایط بیوکلیمایی در منطقه از نظر ضرایب راحتی ترجونگ برای حضور در فضای آزاد دروضعیت روزانه ماههای فروردین و مهر با شرایط بسیار مطلوب و دلپذیر و در وضعیت شبانه نیز ماههای خرداد ،تیر و مرداد همراه با احساس مطبوع و دلپذیر و آسایش بیوکلیمیایی تعیین شده است . بر اساس شاخص ماهانی وضعیت حرارتی روزانه در شش ماه از سال (از آبان ماه تا فروردین ماه) پائین تر از حد آسایش (سرد)، 2 ماه از سال ( ماه های اردیبهشت و مهر) در وضعیت آسایش مطلوب (راحت) و 4 ماه از سال ( از ماه خرداد تا ماه شهریور) بالاتر از حد آسایش (گرم) قرار دارد.
