ارزیابی دانش و مهارت اکتسابی کارکنان و توانمندی آموزشگران دوره‌های آموزش ضمن خدمت سازمان جهاد کشاورزی استان مرکزی

الموضوعات : پژوهش های ترویج و آموزش کشاورزی

هاجر رستمی ¹ , احمدرضا نصر اصفهانی ² , محمدرضا نیستانی ³

1 - کارشناس ارشد علوم تربیتی دانشگاه اصفهان
2 - استاد، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
3 - استادیار، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

تاريخ الإرسال : 20 السبت , ذو القعدة, 1438 تاريخ التأكيد : 20 السبت , ذو القعدة, 1438 تاريخ الإصدار : 24 الجمعة , رجب, 1438

الکلمات المفتاحية: آموزش ضمن خدمت, ارزیابی دوره‌های آموزشی, جهاد کشاورزی, استان مرکزی,

ملخص المقالة :

هدف این پژوهش ارزیابی دانش و مهارت اکتسابی کارکنان و توانمندی آموزشگران دوره‌های آموزش ضمن خدمت سازمان جهاد کشاورزی استان مرکزی بر اساس سطح اول و دوم الگوی کرک پاتریک بود. در ارزیابی این دوره‌ها ابعاد مختلفی بررسی شد ولی به علت گستردگی مطالب در این مقاله فقط دانش و مهارت اکتسابی کارکنان و توانمندی آموزشگران دوره‌های آموزشی بررسی ‌شده است. کارکنان شرکت‌کننده در دوره‌های آموزشی سازمان جهاد کشاورزی استان مرکزی، جامعه آماری این پژوهش می‌باشند. حجم نمونه این پژوهش با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم برابر با 173 نفر بوده است. داده‌های مورد نیاز از طریق مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته جمع‌آوری شده و از طریق آزمون‌های آماری t تک نمونه‌ای، t مستقل، تحلیل واریانس و آزمون همبستگی اسپیرمن با استفاده از نرم‌افزار SPSS تحلیل گردید. بر اساس یافته ها، کیفیت دوره های آموزشی در مؤلفه‌های افزایش دانش و مهارت اکتسابی کارکنان و کیفیت توانمندی آموزشگران در سطح نسبتاً مطلوب ارزیابی ‌شده است. از بین عوامل دموگرافیک هیچ‌کدام تأثیرگذار نبوده است.

المصادر:

ابیلی، خ.، و موفقی، ح. (1389). مدیریت منابع انسانی (با تأکید بر رویکردهای نوین). تهران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی.

 اشکنانی، م. (1387). مدیریت و ارزیابی (مفاهیم و کاربردها). ترجمه‌ی زاهد ویسی. تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل.

بابایی، م.، علی بیگی، ا.، غلامی، م.، و پور مرادی، ع. (1392). آسیب‌شناسی برنامه‌های آموزشی ترویج کشاورزی. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره 24، صفحات 43-30

برغانی فراهانی، م. (1382). بررسی اثربخشی آموزش‌های کوتاه‌مدت تخصصی ضمن خدمت سازمان جهاد کشاورزی استان مرکزی از نظر کارکنان شرکت‌کننده در دوره‌ها بین سال‌های 1378- 1377. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.

بزاز جزایری، ا. (1384). بررسی و ارزیابی اثربخشی دوره‌های آموزشی برگزار شده در شرکت ملی فولاد ایران. سومین اجلاس بین‌المللی مدیریت. www.irimc.com

­پورقاز، ع.، و بلوچ، م. (1385). بررسی تأثیر آموزش ضمن خدمت کارکنان بر توسعه مهارت‌های شغلی و منابع انسانی در سازمان جهاد سازندگی استان سیستان و بلوچستان. مجله علوم انسانی و اجتماعی شمال، دوره 2، شماره 2­، صفحات 108-87.

جزئی، ن. (1389). مدیریت منابع انسانی. تهران: نشر نی.

جلالی، ح.، و رزاقی، م. (1392). بررسی اثربخشی دوره‌های آموزش ضمن خدمت (کوتاه‌مدت) کارشناسان مرتع.  فصلنامه جنگل و مرتع، شماره 98، صفحات 34- 28.

دانایی، م.، و آجیلی، ع. (1391). ارزشیابی آموزش ضمن خدمت طرح تکفا از دیدگاه کارکنان. فصلنامه مدیریت دولتی، دوره 4، شماره 9، صفحات 26-15.

دیسنزو، د.، و رابینز، ا. (1389). مبانی مدیریت منابع انسانی. (مترجمان: نقوی، میرعلی، یعقوبی، سیامک). تهران: انتشارات مهکامه.

رحیمی، ر. (1385). ارزشیابی و کاربرد آن در برنامه‌های آموزشی: راز و رمز شکست ‌ناپذیری یک برنامه. ماهنامه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی تعاون، شماره 176، صفحات57-51.

زارعی متین، ح.، محمدی الیاسی، ق.، و صنعتی، ز. (1386). بررسی رابطه بین آموزش‌های ضمن خدمت و توانمندسازی کارکنان در سازمان جهاد کشاورزی استان قم. فصلنامه فرهنگ مدیریت، سال 5، شماره 16، صفحات 116-87.

شاهانی، ا. (1377). ارزشیابی دوره‌های آموزش ضمن خدمت از دیدگاه کارکنان ترویج سازمان کشاورزی استان مازندران بین سال‌های 76- 1374. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.

شاه‌پسند، م. (1392). نقش آموزش‌های علمی کاربردی در توانمندی شغلی کارکنان وزارت جهاد کشاورزی بر اساس نظریه شناخت اجتماعی. فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، شماره 26، صفحات 37-24.

شهاب، م. (1378). بررسی اثربخشی دوره‌های آموزش ضمن خدمت کارکنان سازمان کشاورزی استان آذربایجان غربی از دید شرکت‌کنندگان در این دوره‌ها در سال 1375. پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه تربیت‌معلم.

عیدی، ا. (1378). سنجش اثربخشی دوره‌های آموزشی. ماهنامه‌ی تدبیر، شماره 200، صفحات 32-26.

فتحی واجارگاه، ک.، و دیبا واجاری، ط. (1384). ارزشیابی اثربخشی دوره‌های آموزشی، تهران: آییژ.

معتمدی، م.، موحدی، م.، و مرادی، م. (1392). ارزیابی اثربخشی دوره‌های آموزشی (مطالعه موردی: آموزش کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه). فصلنامه مدیریت توسعه و تحول، شماره 14، صفحات 29-19.

نصر، ا.، و شریفیان، ف. (1386). رویکردهای کمی، کیفی و ترکیبی در پژوهش‌های تربیتی. فصلنامه حوزه و دانشگاه، دوره 13، شماره 52، صفحات 24-7.

Baker Abu, A. H., & Akhavan Tabbassi, A. (2008). Training, motivation, and performance: The case of human resource management in construction projects in Mashhad, Iran. International Journal of Project Management, University Sains Malaysia, 27(5)­: ­471- 480.

Borate, N. S.,  Gopalkrishna, D., & Borate, S. L. (2014). A case study approach for evaluation of training effectiveness and development program. The International Journal of Business & Management, 2: 201-210.

Noe, P. A., Hollenbeck, j, R., Gerhard. B, A., & Wright, P. M. (2004). Fundamentals of human resource management. New York: McGraw-Hill.

Shakoor, A., Sarfraz, M., & Mahmood, T. (2013). Effect of in-service training on the working capacity and performance of science teachers at secondary level. Journal of Educational and Social Research, 3(3)­: 337-342.

Sharifian, F. (2008). Typology and the process of designing and conducting mixed-methods research. Methodology of Social Sciences and Humanities, 14(57): 75-103

Tortop, H. S. (2014). Examining the effectiveness of the in-service training program for the of the academically gifted students in Turkey: a case study. Journal for the Education of the Young Scientist and Giftedness, 2(2): 67-86.