بهبود یکنواختی توزیع بده هوای خروجی از قطره چکانها در سامانههای اکسیژن- آبیاری
الموضوعات :منوچهر ترابی 1 , دیوید جی میدمور 2 , کری والش 3 , سوریا پی باترای 4
1 - عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان؛ اصفهان؛ ایران
2 - استاد مرکز علوم آب و گیاه در دانشگاه کوئینزلند مرکزی، استرالیا
3 - استاد مرکز علوم آب و گیاه در دانشگاه کوئینزلند مرکزی، استرالیا
4 - مدرس و پژوهشگر مرکز علوم آب و گیاه، دانشگاه کوئینزلند مرکزی، استرالیا
الکلمات المفتاحية: اکسیژن-آبیاری, حباب هوا, سرفکتنت, ضریب یکنواختی کریستیانسن,
ملخص المقالة :
تحقیقاتی که تاکنون انجام شده نشان میدهد که استفاده از اکسیژن- آبیاری به دلیل تأمین اکسیژن کافی در محیط ریشه، میتواند به نحو مؤثری موجب افزایش عملکرد گیاهان شود. با این حال، غیریکنواختی شدید در توزیع بده هوای خروجی از قطرهچکانها در امتداد لولههای آبده نقص مهمی بهشمار میرود. در این پژوهش، تأثیر مستقل و یا همزمان افزودن سرفکتنت با غلظت نهایی ppm 32 و نصب عوامل آشفتهگر موضعی جریان قبل از بستهای ابتدایی، بر یکنواختی بده هوای قطرهچکانها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در بستهای 5/9 میلیمتری نامتقارن و متقارن، افزودن سرفکتنت به آب آبیاری باعث افزایش ضریب یکنواختی توزیع کریستیانسن (CUC) بده هوای قطرهچکانها به ترتیب از 82%- به 37% و از 1% به 23% در مقایسه با تیمار شاهد (یعنی آب تهویه شده فاقد سرفکتنت) میگردد. همچنین، اضافه نمودن سرفکتنت در آب سامانه های اکسیژن-آبیاری با بستهای متقارن 5/9 و 7 میلیمتری منجر به افرایش CUC به ترتیب از 1% به 23% و از 41%- به 39% میشود. نتایج همچنین نشان داد که کاربرد همزمان سرفکتنت و عوامل آشفتهگر موضعی در یک سامانه اکسیژن-آبیاری با بستهای ابتدایی به طول 5/9 میلیمتر از نوع متقارن و نامتقارن، با افزایش CUC به ترتیب از 82%- به 48% و از 1% به 53% نسبت به شرایط شاهد (یعنی آب تهویه شده بدون سرفکتنت و عوامل آشفتهگر جریان) بهبود پیدا میکند.